35 Павелнен Барнаба исе Антиохияда къалдылар. Олар башкъа бир чокъ адамларнен берабер Раббининъ Къуванчлы Хаберини огретмеге ве даркъатмагъа девам эттилер.
Барнабанен Саул оларгъа берильген вазифени беджерген сонъ, Марк адыны ташыгъан Юханны янларына алып, Ерусалимге къайтып кельдилер.
Антиохия шеэриндеки иманлылар топлашувында пейгъамберлер ве оджалар бар эдилер: Барнаба, лагъабы «Нигер» олгъан Симон, киренели Лукий, виляет акими Ироднен тербиеленген Манаэн ве Саул.
Аким буны корьди ве Раббининъ огретювине тааджипленип, имангъа кельди.
Шу ердеки шегиртлернинъ янында чокъ вакъыт къалдылар.
къаршылыкъ корьмейип, джесаретнен Алланынъ Падишалыгъыны илян эте ве Рабби Иса Месих акъкъында огрете эди.
Шу арада дагъылып кеткенлер Къуванчлы Хаберни ер юзюнде даркъатып башладылар.
Бу Месихни биз илян этемиз, эр бир адамгъа акъыл огретемиз ве бутюн икметимизнен эр бир адамны тербиелеймиз. Бунынъ макъсады – эр бир адамны Месихте мукеммель этмектир.
Мен исе бунынъ хаберджиси ве эльчиси, тюрлю халкъларгъа иман ве акъикъатны огретмек ичюн оджа олып тайинлендим. Акъикъатны айтам, ялан айтмайым.
Алланынъ Сёзюни огрет, келишкен ве келишмеген вакъытта азыр ол, буюк сабырнен ве насиатнен гуналарны ярыкъкъа чыкъар, тенбиеле ве юреклендир.