34 Исаны тирильткени ве асла чюрюмесине ёл бермейджеги акъкъында исе Алла деди ки, Давуткъа ваде эткен мукъаддес, денъишмез бахшышларны сизге береджек.
Эльбетте, эвим бойлеликнен Аллада! О манъа там ве яхшы къорулгъан эбедий васиет берди. Бутюн меним къуртулышым, бутюн меним истеклерим Ондан дегильми?
Къулакъ асынъыз, яныма келинъиз; динъленъиз де, джанынъыз сагъ оладжакъ. Мен сизге эбедий васиет береджегим, Давуткъа берильген сёзлерни береджегим.
Лякин РАББИге, оларнынъ Алласына, ве Мен береджек Давут падишагъа хызмет этеджеклер.
Якъупнынъ ве къулум Давутнынъ эвлятларыны да ред этмейджегим, Давутнынъ эвлятларындан падишаны сайлайджагъым, ве о, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ эвлятларына башлыкъ этеджек. Мен оларны эсирликтен къайтараджагъым, оларгъа мерамет этеджегим.
Бундан сонъ Исраиль огъуллары къайтаджакъ ве РАББИни, оларнынъ Алласыны, эм де Давут падишасыны къыдыраджакълар. Олар РАББИден къоркъаджакълар ве сонъки куньлериндеки Онынъ эйилигини буюк урьмет этеджеклер.
– О куню йыкъыкъ эвге ошагъан Давутнынъ падишалыгъыны Мен янъыдан тиклейджегим, диварларыны тюзетеджегим, йыкъылгъан ерлерни янъыдан къураджагъым, оны эски замандаки киби япаджагъым.
О куню РАББИ Ерусалимде яшагъанларны къорчалайджакъ. О куню араларында энъ зайыф олгъан сою Давут киби оладжакъ, Давутнынъ сою исе оглеринде Алла киби, РАББИнинъ Мелеги киби оладжакъ.
Лякин Алла Оны олюлерден тирильтти.
Амма Алла тирильткеннинъ бедени чюрюмеди.
Лякин Алла олюм зынджырларыны узип, Оны тирильтти, чюнки олюм Оны тутып оламаз эди.
ве билемиз ки, Месих олюлерден тирилип, бир даа ольмейджек ве бир даа олюмнинъ къувети тюбюнде олмайджакъ.