Пётр оларны тынчландырып, къолуны котерди ве Рабби оны зиндандан насыл чыкъаргъаныны айтып берди. Сонъ: – Буларны Якъупкъа ве башкъа дин къардашларгъа бильдиринъиз! – деп, о ерден чыкъты да, башкъа ерге кетти.
Пётр буны корип, халкъкъа деди: – Эй, Исраиль акъайлары! Не ичюн бунъа тааджиплендинъиз? Бизлерге ойле бакъасыз ки, санки биз о адамгъа юрмеге къабилиетини озь къудретимиз я да диндарлыгъымызнен бердик.
Рухнынъ иманлылар джемиетлерине айткъан лафларыны къулагъы олгъан эр бири эшитсин. Енъеджек адамгъа сакълангъан маннаны ашамагъа ёл берерим, оларгъа бир беяз ташны да берерим. Бу ташнынъ устюне янъы бир ад языладжакъ, оны ташны алгъан адамдан башкъа ич кимсе бильмез».