Мен тамам бу геджеси Мысыр топрагъындан кечерим ве адамдан башлап айванларгъа баргъандже, Мысыр топрагъында олгъан эр бир биринджи догъгъан баланы ольдюририм ве эписи Мысыр аллаларыны джезаларым. Мен – РАББИм.
– Инсан огълу! Тирнинъ башлыгъына бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Юрегинъ къопайды, сен: «Мен – аллам! Денъизлернинъ ортасында мен алланынъ тахтында отурам», – дединъ. Озюнъни Алла киби акъыллы сайдынъ, лякин сен инсансынъ, Алла дегильсинъ.