Исанынъ алдына озь шегиртлеринен берабер Ироднынъ тарафдарларыны ёлладылар. Олар Исагъа: – Оджа, биз билемиз ки, Сен догъру адамсынъ ве Алланынъ ёлуны догъру огретесинъ. Адамлар Сенинъ акъкъынъда не тюшюнгенлери, адам муим олгъаны я да муим олмагъаны Санъа эп бир.
Олар Исадан: – Оджа! Биз билемиз ки, Сенинъ сёзлеринъ ве огреткенинъ догърудыр. Адам муим олгъаны я да муим олмагъаны Санъа эп бир, Сен адамларгъа Алланынъ акъикъий ёлуны огретесинъ.
Урьметли сайылгъан адамларнынъ акъкъында айткъанда (олар бир вакъытлары ким олса олсун, манъа эп бир, Алла адамларгъа тенъ бакъа), бу урьметли адамлар манъа ич бир шейде акъыл огретмедилер.
Мында шимди не юнан бар не еудий, не сюннетли бар не сюннетсиз, не варвар бар не скиф, не къул бар не азат, лякин тек Месих бар. О – эр шей ве эр шейдедир.
Алла адамларны бири-биринден айырмай, эр бирини япкъан ишлерине коре суд эте. Эгер сиз Онъа «Баба» десенъиз, бу дюньяда вакътынджа яшагъанынъызда, Ондан къоркъунъыз.