21 Пётр ашагъа тюшип, адамларгъа: – Сиз къыдыргъан адам меним. Бу ерге насыл себепнен кельдинъиз? – деди.
Иса ондан: – Сен Менден не истейсинъ? – деп сорады. – Раввуни, козьлерим корьсюн! – деди кёр адам.
Еринъден тур да, ашагъа тюш ве шубеленмейип оларнен кет. Оларны Мен ёлладым, – деди.
Олар Пётргъа: – Корнелий адлы, бутюн еудий халкъы урьмет эткен, диндар, Алладан къоркъкъан бир юзбашы бар. Мукъаддес мелек онъа, сени озь эвине чагъыртып, айткъанларынъны динълемеге буюрды, – дедилер.
Шунынъ ичюн мени чагъыргъан сонъ, сёз къайтармайып кельдим. Энди айтынъыз, мени не ичюн чагъырдынъыз? – деди.