7 Иса оларгъа: – Сизге Бабамнынъ Озь акимиетинен бельгилеген заманны ве вакътыны бильмеге керекмей.
Нечюн Къудретлиге джеза вакъты белли олса да, Алланы таныгъанлар исе Онынъ суд куньлери кельгенини корьмейлер?
О, заман ве йылларны денъиштире, падишаларны алып ташлай ве тахткъа чыкъара, акъыллы адамларгъа – акъыл, бильгили адамларгъа – бильги бере.
Иса исе: – Керчектен де, сизлер Мен ичеджек къадени ичеджексиз, амма Меним онъ ве сол тарафымда отурмагъа разылыкъ бермек Меним къолумда дегиль. Бабам бу ерни кимлерге азырлагъан олса, оларгъа береджек, – деди.
Бу къайсы куню ве саат къачта оладжагъы акъкъында не Огъул, не коклердеки мелеклер билелер. Тек Баба биле.
Амма Меним онъ ве сол тарафымда отурмагъа разылыкъ бермек Меним къолумда дегиль. Бу ерлерни Алла кимге азырлагъан олса, олар отураджакълар.
Бу къайсы куню ве саат къачта оладжагъы акъкъында не Огъул, не коктеки мелеклер билелер. Тек Баба биле.
Базылары къылычтан кечирилип оледжеклер, башкъаларыны эсирге алып, тюрлю мемлекетлерге ёллайджакълар. Халкъларнынъ вакъты битмегендже, олар Ерусалимни аякъларынен таптайджакълар.
Бир адамдан эписи халкъларны яратып, оларгъа бутюн ер юзюнде даркъалып яшамагъа ёл берди, оларнынъ эвельден бельгиленген девирлерини, сынъырларынен яшайджакъ ерлерини тайин этти,
Алла шу ниетни, вакъты-саати кельгенде, ерине кетирмеге истеди: эр бир шейни – ердеки ве коктеки бутюнни – Онда, Месихнинъ башлыгъында бирлештирмектир.
Эр гизли шейни бильмеге – Алламыз олгъан РАББИнинъ ишидир, ачыкъ олгъан шейлер исе – бизге ве эвлятларымызгъа берильгендир. Бизлер бу Къануннынъ сёзлерини эбедиен беджермек керекмиз.
Иса Месихнинъ келювини исе макътавгъа ляйыкъ бирден-бир Укюмдар, падишаларнынъ Падишасы, эфендилернинъ Эфендиси вакъты-саатинде косьтерир.
Даа шуны биль: сонъки куньлерде агъыр вакъытлар келеджек.