20 Зебур китабында язылгъанына коре, онынъ эви бош олып къалсын, анда яшагъанлар ёкъ олсун, онынъ ерини исе башкъасы алсын.
Чыкъарылгъан ташларнынъ ерине башкъа ташларны къойсунлар, эвни янъы тобанлы балчыкънен сыласынлар.
Мына, Зебур китабында Давут озю бойле деген:
Сонъ оларгъа шойле деди: – Мен даа сизнен берабер олгъанда, Мусанынъ Къанунында, Пейгъамберлернинъ Языларында ве Зебур китабында Меним акъкъымда язылгъанларнынъ эписи беджерильмек керектир, дей эдим.
– Дин къардашларымыз! Мукъаддес Рухнынъ Иуда акъкъында Давутнен эвельден берильген Язынынъ хабери беджерильмек керек эди. Бу Иуда биримиз олып, бизнен берабер хызмет этмеге къысметни алды. Амма сонъ Исаны якъалагъанларгъа ёл косьтерди.