17 Васиет олюмден сонъ кучьке кире. Васиет этиджи даа тири олгъанда, васиетнинъ ич бир тесири ёкъ.
Сонъ Исраиль Юсуфкъа бойле деди: – Мен о бир дюньягъа кетем, лякин Алла сизнен оладжакъ ве сизни баба-деделеринъизнинъ топрагъына къайтараджакъ.
Мен сизге барышыкъ къалдырам, Озь барышыгъымны сизге берем. Дюнья бергени киби Мен бермейим. Юреклеринъиз сыкъылмасын, къоркъманъыз.
Дин къардашларым, куньделик яшайышындан бир мисаль кетирейим: адамнынъ васиети кереги киби япылса, онъа къаршы ич кимсе чыкъып ве онъа ич бир шей къошып оламай.
Къайда васиет олса, васиет эткеннинъ олюми де олмакъ керек.
Шунынъ ичюн биринджи васиет де къан тёкюльген сонъ кучьке кирди.