10 Мелкиседек Ибраимни къаршылап алгъанда, Левий даа догъмагъан, о бабасынынъ беденинде эди.
Сонъ даа бойле деди: – Мен – Къудретли Алладырым! Догъып арт ве чокъ сайылы ол! Сенден халкъ, пек чокъ халкълар асыл оладжакъ, падишалар да сенден асыл оладжакълар!
Якъупнен берабер, ондан асыл олгъанлар, келинлеринден гъайры, Мысыргъа эписи олып алтмыш алты джан кельдилер.
Амма сен шу Сарайны къурмайджакъсынъ. Лякин сенден догъгъан огълунъ Меним Намыма Сарай къураджакъ», – деди.
Башкъа бир ерде Алла: «Сен, Мелкиседек киби, эбедий руханий оладжакъсынъ», – деди.
Алланынъ Къануны халкъкъа левийлилернинъ руханийлик хызмети боюнджа берильди. Лякин Алла берген сёзлер левийлилернинъ руханийлик хызмети ярдымынен беджерильмеген эди, шунынъ ичюн Харунгъа дегиль, Мелкиседекке ошагъан башкъа руханий котерильмек керек эди.
Къанун буюргъаны киби, руханийлик хызметини эткен Левийнинъ эвлятлары халкътан, яни Ибраимнинъ союндан озь агъа-къардашларындан, онда бир пайыны алмакъ кереклер.
Айтмагъа мумкюн ки, онда бир пайыны алгъан Левий озю Ибраим аркъалы онда бир пайыны берген;