11 Пек истеймиз ки, умютинъиз бутюнлей ерине кельсин деп, эр биринъиз сонъунадже гъайрет косьтереджексинъиз.
Догърулыкъ тынчлыкъ-аманлыкъ кетиреджек, догърулыкъ эбедиен раатлыкъ ве хавфсызлыкъ береджек.
Лякин сонъунадже сабыр эткен адам къуртарыладжакъ.
Арамызда олып кечкен вакъиалар акъкъында чокъ адам икяе этмеге башлагъанлар.
Ким гонъюль алмагъа уста олса, алсын. Бермеге севген адам ачыкъ юрекнен берсин. Ким башлыкъ олса, гъайретнен башлыкъ олсун. Мераметли олса, къуванчнен мераметлик япсын.
Ишанч берген Алла сизлерни къуванч ве тынчлыкъ-аманлыкъкъа толдурсын; сизинъ ишанчынъыз Мукъаддес Рухнынъ кучюнен бол олсун!
Дюнья тургъандже бу учь шей турар: иман, умют, севги. Ве оларнынъ арасында энъ буюги – севгидир.
Шунынъ ичюн, севимли дин къардашларым, къатты ве къавий олунъыз. Раббининъ хызметинде олып, эр вакъыт гъайретнен чалышынъыз ве буны билинъиз: Рабби ёлунда япкъан ишинъиз файдасыз олмаз.
Биз Рухнынъ ярдымынен ве иманнен акъланаджагъымызны умют этип беклеймиз.
Яхшылыкъ япкъанда, рухтан тюшмейик. Эгер болдурып токътамасакъ, озь вакътында берекет орып алырмыз.
Бизден ким кемалаткъа еткен олса, бойле тюшюнсин. Лякин эгер сиз башкъаджа тюшюнсенъиз, Алла сизге буны ачар.
эгер сиз иманынъызда къатты ве темелли олсанъыз ве Къуванчлы Хабердеки умюттен юзь чевирмесенъиз. Бу Къуванчлы Хаберни сиз эшиттинъиз; о, коклер астындаки яратылгъан эр бир шейге бильдирильди. Мен, Павел, онынъ хызметчиси олдым.
Иманынъыз ве севгинъиз пейда олдылар, чюнки сиз коклерде сизге азырлангъан шейлерге умют эттинъиз. Бу умютни сизлер акъикъат сёзюнен, яни сизлерге кельген Къуванчлы Хабернен эшиттинъиз.
О вакъыт юреклеринъиз севгинен бирлешип ве мукеммель анълавнынъ байлыгъыны алып, теселли тападжакъсынъыз ве Алланынъ сырыны – Месихни биледжексинъиз.
чюнки Къуванчлы Хаберимиз сизлерге тек сёзлернен дегиль, къудретнен ве Мукъаддес Рухнен, толу эминликнен кельди. Биз сизинъ аранъызда насыл адамлар олгъанларымызны озьлеринъиз билесиз.
ве сизлер бутюн Македонияда яшагъан агъа-къардашларынъызны бойле севесиз. Сизлерни чагъырамыз: бундан даа зияде тырышынъыз
Сиз исе, агъа-къардашлар, яхшылыкъ япынъыз ве рухтан тюшменъиз.
Шунынъ ичюн толу иманнен ве чин юрекнен Аллагъа якъынлашайыкъ, юреклеримизни яман видждандан темизлейик, беденимизни темиз сувнен ювайыкъ.
Биз Месихнинъ аркъадашлары олдыкъ ве, эгер баштаки ишанчымызны сонъунадже сакъласакъ, ойле де къалырмыз.
Месих исе, Огъул олып, Алланынъ Эвинде башлыкъ эте. Онынъ Эви исе – бизмиз. Лякин бизге ишанчымызны ве биз макътангъан умютимизни сонъунадже къатты тутмакъ керек.
Ехошуагъа къайтып, онъа: – Бутюн халкъ кетмек керекмей. Эки-учь бинъге якъын адам кетсинлер, олар Ай шеэрини къолгъа алсынлар. Бутюн халкъны раатсызлама. Ай адамлары чокъ дегиллер, – дедилер.
Сизлер Онен Аллагъа инандынъыз. Алла Месихни олюлерден тирильтти ве Онъа шурет берди, шунынъ ичюн сиз Аллагъа инандынъыз ве Онъа умют багъладынъыз.
Шунынъ ичюн, агъа-къардашлар, Алланынъ сизлерни сайлагъаныны ве чагъыргъаныны къавий этмеге гъайретнен тырышынъыз. Бойле арекет этсенъиз, ич бир вакъыт сюрюнмезсинъиз.
Шунынъ ичюн, севгилилерим, буны беклегенинъизде, Алланынъ огюнде муаббетликте яшап, лекесиз ве къабаатсыз олмагъа гъайрет этинъиз
Биз олюмден яшайышкъа кечкенимизни билемиз, чюнки биз агъа-къардашларымызны севемиз. Озь агъа-къардашларыны севмеген адам исе олюмде къалыр.
Бойлеликнен, биз акъикъат ичинде олгъанымызны биледжекмиз, ве Онынъ алдында виджданымыз раат оладжакъ.
Бабам Манъа халкълар устюнден падишалыкъ япмагъа акъкъыны бергени киби, бу акъны енъеджек адамларгъа ве сонъунадже Меним буюргъанымны беджереджеклерге береджегим. Олар демир таякънен халкъларгъа падишалыкъ япаджакъ, ве халкълар, балчыкъ бардакълар киби, парчаланып кетеджеклер.