9 О ерде бабаларынъыз Мени сынавдан кечирдилер ве Мени сынап, къыркъ йыл ичинде ишлеримни корьдилер.
Мукъаддес шуретинде олгъан РАББИге ибадет этинъиз! Бутюн ер юзю, Онынъ алдында титре!
«Сиз мысырлыларгъа нелер япкъанымны, сизни къартал къанатларында киби ташып, Озюме кетиргенимни корьдинъиз.
РАББИ Мусагъа: – Исраиль огъулларына бойле хабер эт: «Мен сизлернен коклерден лаф эткениме шаатсынъыз.
Мен сизни Мысыр мемлекетинден чыкъардым, къыркъ йыл сахрада юрсеттим, аморлыларнынъ топрагъыны сизге бердим.
Сиз эпинъиз ольмегендже, огъулларынъыз сахра бою къыркъ йыл долашып юреджеклер ве Менден вазгечкенлери ичюн джеза чекеджеклер.
Иса джевап берип: – Барынъ да, корип эшиткенлеринъизни Ягъягъа айтынъыз: кёр адамлар кене корелер, топаллар юрелер, лепра хасталыгъына огърагъанлар элялланып тедавийленелер, сагъырлар эшителер, олюлер тирилелер, фукъарелер Къуванчлы Хаберни эшителер.
Амма Бар-Иса (онынъ экинджи ады Элима, яни «тылсымджы» эди) оларгъа къаршылыкъ косьтерип, акимни имандан тайдырмагъа тырышты.
Бу адам Мысыр топрагъында, Къызыл денъизде, эм де къыркъ йыл девамында сахрада аджайип шейлер япып ве бельгилер косьтерип, Исраиль халкъыны чыкъарып юрсете эди.
Сиз исе РАББИнинъ япкъан бутюн бу улу ишлерини озь козьлеринъизнен корьдинъиз.
Муса эписи исраиллилерни чагъырып, оларгъа бойле деди: – Мысыр топрагъында фыравуннен, къулларынен ве бутюн топрагъынен РАББИ козюнъиз огюнде нелер япкъаныны корьдинъиз.
Баал-Пеорнен РАББИ нелер япкъаныны озь козьлеринъизнен корьдинъиз. Баал-Пеорнынъ пешинден юрген эр адамны Алланъыз олгъан РАББИ аранъыздан ёкъ этти.
Амма козь-къулакъ олып, буны акъылларынъызда яхшы тутунъыз! Козьлеринъизнен корьген ишлерни унутманъыз, олар омюрбилля юреклеринъизден чыкъып кетмесинлер. Бу ишлер акъкъында огъулларынъызгъа ве торунларынъызгъа икяе этинъиз.
Мына РАББИ-Тааля сахра бою сизни энди 40 йыл девамында алып барды. Бутюн бу ёлны акъылынъызда тутунъыз. РАББИ сизни юваш юрекли этмек, сынамакъ ве юреклеринъизде олгъаныны, Онынъ эмирлерини сакълайджакъсызмы-ёкъмы бильмек ичюн, шу шейни япты.
Мына энди 40 йыл девамында урбаларынъ ипранмай, аякъларынъ шишмей эди.
Алланъыз олгъан РАББИ козюнъиз огюнде эписи бу халкъларнен нелер япкъаныны озьлеринъиз корьдинъиз. Алланъыз олгъан РАББИ Озю сиз ичюн дженк этти.
Деделеринъиз РАББИге ялвардылар, ве О, сизлернен мысырлыларнынъ арасында къаранлыкъ тёшеди, денъизни авдарып, мысырлыларны сувларынен къаплады. Мен, РАББИ, Мысырда япкъанларымны озь козьлеринъизнен корьдинъиз. Бундан сонъ сиз чокъ вакъыт девамында чёльде яшадынъыз.
Мысырдан чыкъкъан, дженкке ярагъан бутюн халкъ ольмегендже, Исраиль огъуллары 40 йыл сахра бою юрдилер. Олар РАББИнинъ сесини динълемедилер. Шунынъ ичюн РАББИ, бизге бермеге баба-деделерине ант эткен, сютнен бал акъкъан топракъны олар корьмезлер, деп емин этти.