3 Тюрьмеде яткъанларны, оларнен берабер озюнъиз де апис олгъанынъыз киби, акълынъызда тутунъыз. Азап чеккенлерни, озюнъиз чекишкенинъиз киби, хатырланъыз.
Амма баш саки Юсуфны акъылына кетирмеди. О, оны унутты.
Чыплакъ эдим, Мени кийиндирдинъиз. Хаста эдим, Мени бакътынъыз. Зинданда эдим, Мени келип корьдинъиз, – дейджек.
Чет адам эдим, Мени эвлеринъизде къабул этмединъиз. Чыплакъ эдим, Мени кийиндирмединъиз. Хаста эдим, зиндангъа тюштим, Мени бакъмадынъыз, – дейджек.
Павелни юзбашынынъ къолуна берип: «Къапалсын, лякин бираз енгиллик берильсин, онъа хызмет этмеге истеген достларына ич бир къаршылыкъ костерильмесин», – деп буюрды.
Эртеси куню Сидон шеэрине келип токътадыкъ. Юлий Павелге яхшы мунасебетте олып, онъа достларына бармагъа ве керек шейлерни алмагъа разылыкъ берди.
Къувангъанларнен берабер къуванынъыз, агълагъанларнен берабер агъланъыз.
Эгер бир муче азап чексе, бутюн мучелер онен берабер азап чеке. Эгер бир муче макътав къазанса, бутюн мучелер онен берабер къувана.
Шу себептен мен, Рабби ичюн мабюс, сизлерге ялварам: сиз алгъан чагъырувгъа коре, ляйыкъ алда яшанъыз,
Мен, Павел, бу селямны озь къолумнен язам. Зиндан зынджырларымны акъылда тутунъыз. Алланынъ эйилиги сизлернен олсун!
Зиндангъа атылгъанларнен берабер азап чеке эдинъиз. Байлыгъынъызны тутып алгъанларны къуванчнен къабул эте эдинъиз, чюнки сизни даа яхшы эбедий байлыкъ беклегенини биле эдинъиз.
Оларны ташларнен ура, пычкъынен пыча, къыйнавгъа огърата, къылычнен ольдюре эдилер. Олар къой ве эчки терисине кийинип долаша, ёкъсуллыкъта, дертлерде ве азапларда яшай эдилер.
Сонъунда, сиз эпинъиз бир фикирде ве шефкъатлы олунъыз, бири-биринъизни агъа-къардаш киби севинъиз. Бири-биринъизге мераметлик ве алчакъгонъюллик косьтеринъиз.