Манъа: «Раббим, Раббим!» – дегенлернинъ арасындан Кок Падишалыгъына тек базылары кирип оладжакъ. Анда тек Коклердеки Бабамнынъ истегенини беджергенлер киреджеклер.
Сен Менде, Мен исе оларда олам. Олар там бирлик олсунлар. Сонъра дюнья Мени Сен ёллагъанынъны ве, Мени насыл севсенъ, оларны да ойле севгенинъни биледжек.
Менде эр шей бар, боллукъта биле яшайым. Сизлер ёллагъан шейлерни Эпафродиттен алдым, меним эр бир шейим бар. Бу шейлер – гузель къокъудыр, къабул этильген ве Алланы разы эткен къурбандыр.
Олюмсизликнинъ Саиби тек Одыр; О, якъынлашылмаз ярыкъта булуна, Оны ич бир адам корьмеген эм де корип оламай. Онынъ урьмети ве къудрети эбедийдир! Амин.
Тахтнынъ алдында джамгъа ошагъан, буллюр киби тыныкъ денъиз бар эди. Тахтнынъ ортасы ве чевресинде дёрт айван бар эди, оларнынъ огю ве аркъасы козьлернен къаплангъан эди.
Кокте ве ер юзюнде, эм де ер тюбюнде ве денъизде эр бир яшагъан айван, эр бир яратылгъан джан бойле дегенини эшиттим: – Тахтта Отургъан Аллагъа ве Къозугъа эбедиен бинъ шукюрлер, шан-шурет ве къудрет олсун!
Олар янъы бир йыр йырлай башладылар: – Сен бурулгъан кягъытны алмагъа, онынъ печатларыны бозмагъа ляйыкъсынъ! Чюнки Сен къурбан оларакъ союлдынъ, ве Озь къанынъны тёкип, эр бир къабиледен, эр бир тильде лаф эткен миллеттен ве халкътан адамлар ичюн буюк фият тёлединъ ве оларны Аллагъа багъышладынъ.