29 чюнки бизим Алламыз – эписини якъып ёкъ эткен бир атештир.
Бурнундан тютюн чыкъты, агъзындан эр шейни ёкъ этиджи атеш фышкъырды, алевленген комюр сепильди.
Эй, Алла, Сенинъ буюк севгинъ ичюн манъа мерамет эт! Сынъырсыз шефкъатынъ ичюн къанунсыз ишлеримни менден узакълаштыр!
Исраиль халкъына олгъан севгиси ве садыкълыгъыны эследи, дюньянынъ дёрт тарафы Алланынъ къуртарувыны корьди!
Озь буюк улулыгъынъда Санъа къаршы чыкъкъанларны ёкъ эттинъ. Озь гъазабынъны ёлладынъ, ве о, оларны тобан дайын якъты.
Байыр тёпесинде олгъан Алланынъ Шурети исраиллилерге алевленип янгъан атеш киби корюне эди.
Сиондаки гунакярларнынъ отьлери патлады, имансызлар къалтырап башлады: «Арамыздан эр шейни ашап битирген атешнинъ янында ким отурып олур? Арамыздан эбедий алевнинъ янында ким яшап олур?»
Бакъынъыз, РАББИ атеште келир, Онынъ арабалары – боран кибидир. О, гъазапнен джезалайджакъ, алевли атешни ёллап, серт къычыраджакъ.
РАББИнинъ алевли гъазабы тынч эвлерни гъайып эте.
Гъазабымнынъ алеви янып, Мен куньджюлигимде шойле дейим: шу куню Исраиль топрагъында буюк бир ер тепренмеси оладжакъ.
Мен бакъкъанда, тахтлар къоюлды, ве эвель-эзельден Бар Олгъан ерине отурды. Урбалары – къар киби беяз, башындаки сачлар – юнь киби ап-акъ эди. Тахты – атеш ялыны, копчеклери – къызгъын атеш кибидир.
Сонъ халкъ Аллагъа къаршы сес котерип, шикяет эткен халкъкъа чевирильди. РАББИ буны эшиткенинен, пек ачувланды, ве оларда РАББИнинъ атеши туташып, ордунынъ кенарларыны якъып ёкъ этти.
О вакъыт РАББИден атеш чыкъты ве комюр табакъларыны кетирген 250 адамны якъып ёкъ этти.
Раббиден къоркъмакъ не олгъаныны билип, биз Ондан къоркъмагъа башкъа адамларны да огретемиз. Алла бизим не олгъанымызны яхшы биле. Мен ишанам ки, сизинъ виджданынъызда сиз де бизни билесинъиз.
Алланъыз олгъан РАББИ – эписини якъып ёкъ эткен атештир. О – куньджю Алладыр.
Бугунь буны биль: Алланъ олгъан РАББИ огюнъден кете. О – эписини якъып ёкъ эткен атештир. О, оларны сенинъ огюнъде ёкъ этеджек, санъа бойсундыраджакъ. РАББИ санъа айткъаны киби, сен оларнынъ мулькюни тез-тез запт этеджексинъ ве озьлерини ёкъ этеджексинъ.
Рабби Иса Озь къудретли мелеклеринен берабер коклерден кельгенде, Алла сизге, азап чеккенлерге, ве бизге раатлыкъ береджек.
Алла Оны танымагъанларны ве Раббимиз Исанынъ Къуванчлы Хаберине бойсунмагъанларны алевленген атеш ичинде джезалайджакъ.
Бизге тек къоркъунчлы дуйгъунен джезаны беклемеге ве Алланынъ душманларыны куйдюреджек къызгъын атешнен якъылмагъа къалыр.
Тири Алланынъ къолуна тюшмек – къоркъунчлы бир шейдир!
Айны шу Сёз шимдики ерни ве коклерни джеза кунюнедже, имансыз адамларнынъ ёкъ олувы кунюнедже атеш ичюн сакълап къалдыра.