Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Еудийлерге 12:2 - Мукъаддес Китап

2 Буны япкъанда, иман башлыгъына, иманымызны къусурсыз япкъан Исагъа козь тикейик. О, къуванчкъа ляйыкъ олса да, масхаралыкътан къачмайып, хач устюндеки олюмге кетти ве Алла тахтынынъ онъ тарафында ерлешти.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Еудийлерге 12:2
78 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Мен догъруларнынъ шурасында ве топлашувында ачыкъ юрекнен РАББИни шуретлерим!


Эгер кокке чыкъсам – Сен о ердесинъ, олюлер дюньясына тюшсем – анда да Сенсинъ.


Вай-вай-вай! Мысырдан ярдым сорап кеткенлернинъ башына беля! Атларгъа таяналар, дженк арабаларынынъ чокълугъына ве аскерлерининъ буюк кучюне ишаналар, Исраильнинъ Азизине исе къулакъ асмайлар, РАББИни къыдырмайлар.


Эй, дюньянынъ дёрт тарафындакилер! Манъа айланынъыз ве къуртулыш тапынъыз. Мен – Алла! Башкъасы ёкъ!


Адамлар Оны ашалады, Ондан башыны чевирди. Азап чеккен, чокъ хасталыкъ корьген акъай эди. Бизлер Ондан бетимизни чевире эдик, адамлар Оны ашалады, ве биз Оны адам ерине саймай эдик.


Якъупнынъ эвинден юзюни сакълагъан РАББИни беклейджегим, Онъа ишанаджагъым.


Мен исе РАББИден ярдым беклейджегим, Къуртарыджым Аллама умют этеджегим, Аллам да мени эшитеджек.


Давутнынъ союна ве Ерусалимде яшагъанларгъа исе мерамет ве ярдым рухуны ёллайджагъым. Олар Онъа, озьлери тешип ольдюрген инсангъа бакъаджакълар ве Онынъ ичюн, бирден-бир ольген огълу артындан агълагъанлар киби, агълайджакъ, ольген биринджи догъгъан балагъа киби янаджакъ.


Муса бакъыр йыланны япты ве байракъ дирегининъ устюне къойды. Эгер йылан адамны тишлеген олса, о адам йылангъа бакъып, сагъ къала эди.


‌Шу вакъыттан башлап, Иса шегиртлерине Онъа Ерусалимге бармагъа кереклигини, анда акъсакъаллар, баш руханийлер ве Къанун оджалары къолунда чокъ азап чекип, ольдюриледжегини, амма учюнджи куню тириледжегини ачыкъ-айдын айтып башлады.


Шойле де Инсан Огълу, Озюне хызмет эттирмек ичюн кельмеди. Озю хызмет этмек ве Озь джаныны къурбан этип, чокътан-чокъларны къуртармакъ ичюн кельди, – деди.


– Баба-Бабачыгъым! Сен эр шейни япа билесинъ! Бу азаплар къадесини Менден ал! Лякин Меним истегеним дегиль, Сенинъки олсун, – деди О.


‌Оларнен лаф эткен сонъ, Рабби Иса кокке котерильди ве Алланынъ онъ тарафында отурды.


Иса оларгъа шойле деди: – Догъру, Ильяс эвель келип, эр шейни азырламакъ керек. Амма не ичюн Инсан Огълу чокъ азап чекип хорланаджакъ, деп язылгъан?


Шу ань баланынъ бабасы: – Инанам! Иманым аз олса, ярдым эт! – деп къычырды.


Эльчилер Раббиге: – Иманымызны къуветлештир, – дедилер.


Ирод аскерлеринен берабер Исаны ашалап масхара этти, Онъа ачыкъ тюсте паалы урбалар кийдирип, Пилатнынъ алдына къайтарып йиберди.


Месих бу азаплардан кечип, Озь шерефине кирмек керекмей эдими? – деди.


Эртеси куню Ягъя Исанынъ якъынлашкъаныны корип, шойле деди: – Мына Алланынъ Къозусы! О, Озюне дюньянынъ гунасыны ала.


Сизге керчектен догърусыны айтам: эгер богъдайнынъ урлугъы топракъкъа тюшип ольмесе, о тек адий бир урлучыкъ олып къаладжакъ. Амма ольсе, чокъ берекет береджек.


Мен ерден юкъарыгъа котерильгенимде, Озюме эр кесни чекеджегим.


Баба эр шейни Исанынъ къолуна бергенини, Алладан чыкъып, кене Алланынъ янына къайтаяткъаныны билип,


Бабамнынъ ирадеси даа шунда ки, Онынъ Огълуны корьген ве Онъа иман эткен эр бир адам эбедий омюрни алсын. Мен оларны сонъки куньде тирильтеджем, – деди.


Бабанъыз Ибраим Меним кунюмни кореджегини билип, пек къувангъан эди. Оны корип, севинген.


Бойледже, бутюн Исраиль халкъы буны къатты бильсин ки, Алла сизлер хачкъа мыхлагъан бу Исаны Рабби ве Месих япты!


Сиз Аят Башлайыджысыны ольдюрдинъиз. Амма Алла Оны олюлер арасындан чыкъарды, ве биз бунъа шаатлыкъ этемиз.


Исраиль халкъы гуналарындан тёвбе этсин ве багъышлав алсын деп, Алла Исаны Озь къудретинен юксельтип, Укюмдар ве Къуртарыджы этип къойды.


Эльчилер, Рабби Исанынъ Ады ичюн масхара олдыкъ, деп къуванып, Шурадан чыкъып кеттилер.


Гъайып олаяткъанлар ичюн хач акъкъындаки хабер акъылсызлыкътыр. Амма къуртулышны алаяткъан бизге бу хабер – Алланынъ къудретидир.


Биз исе хачкъа мыхлангъан Месих акъкъында хаберни даркъатамыз. Шу хабер еудийлерни ёлдан ура, юнанлар ичюн исе о, акъылсызлыкътыр.


ве, душманлыкъны хачта ёкъ этип, оларнынъ экисини бир беденде хач ярдымынен Аллагъа муаббетлештирди.


ве, Месих бизлерни севгени киби, сизлер де бойле севгинен яшанъыз. О бизлер ичюн Озюни бахшыш ве къурбан оларакъ, гузель къокъулы шей киби, Аллагъа берди.


Мен эминим ки, сизинъ ичинъизде хайырлы ишни япып башлагъан Алла оны Иса Месихнинъ кунюнедже япып битиреджек.


Бизим ветанымыз исе коклердедир. О ерден биз Къуртарыджыны – Рабби Иса Месихнинъ келеджегини сабырсызлыкънен беклеймиз.


Энди мени инсафлыкъ таджы беклей. Оны манъа адалетли къады олгъан Рабби о куню береджек, ве тек манъа дегиль, Онынъ келювини севгинен беклегенлернинъ эписине де береджек.


Алла ич бир вакъыт мелеклернинъ бирине: «Душманларынъны аякъларынъ ичюн курсю япмагъанымдже, Меним онъ тарафымда отур!» – демеген эди.


Огълунда Алланынъ Шурети парылдай, ве Онда Алланынъ Озю дос-догъру бутюнлей корюне. О, Озь къудретли Сёзюнен дюньядаки эр шейни бирликте багълап тура. Гуналар ичюн одеме эткен сонъ, О, юксекликтеки Юдже Алланынъ онъ тарафында ерлешти.


О, бир къурбан кетирип, элялланаяткъан адамларны эбедий къусурсыз япты.


Базыда сизни адамларнынъ огюнде масхара эте ве къыйнай эдилер, башкъа вакъытта сиз чекишкен адамларгъа ярдымджы ола эдинъиз.


Башкъалары мыскъылларгъа ве котеклерге, эм де зынджырларгъа ве зинданларгъа даяна эдилер.


Иса гунакярларнынъ тарафындан къатты къаршылыкъ корьди, лякин сабыр этти. Сизлер шу акъта фикир этинъиз ве ёрулманъыз, рухтан тюшменъиз.


Энди бизлер Онынъ масхарасыны озюмизге алып, адамлар яшагъан ерден тышкъа Онъа чыкъайыкъ,


ве эр тарафтан къусурсыз олды. Алла Исаны, Мелкиседекни киби, баш руханий этип къойды ве Исагъа Оны динълеген эр кеске эбедий къуртулышны багъышламагъа имкян берди.


Къанун ич бир шейни ерине кетирип оламагъан. Шунынъ ичюн энди яхшыджа бир умют мейдангъа кельди, ве биз бу умютнен Аллагъа якъынлаша билемиз.


Айткъанларымызнынъ баш фикири шудыр: бизим баш руханийимиз бар. О, коклерде Юдже Алланынъ тахтындаки онъ тарафында отура,


Месих де, чокъ адамларнынъ гуналарыны Озь бойнуна алмакъ ичюн, бир кере къурбан олды. Экинджи сефер кельгенде, кене гуналарны ёкъ этмек ичюн дегиль, Оны беклегенлерге къуртулыш кетирмек ичюн келеджек.


Агъа-къардашларым, шуретли Раббимиз Иса Месихке иман этип, адамларнынъ эписине бир бакъынъыз.


Олар тешкере эдилер: Месихнинъ азапларыны ве сонъра келеджек шуретини эвельден бильдирген Рух, яни пейгъамберлернинъ ичинде олгъан Месихнинъ Руху, къайсы ве насыл вакъытны косьтермеге истей эди?


Месих де бир кере гуналарымыз ичюн азап чекти. Сизни Аллагъа якъынлаштырмакъ ичюн, инсафлы олгъан инсафсызлар ичюн къыйналды. Онынъ бедени ольдюрильди, Рухнынъ ярдымынен исе О, тирильди.


Месих исе кокке котерилип, шимди Алланынъ онъ тарафында олаята; Алла Онъа мелеклерни, акимиетлерни ве кучьлерни бойсундырды.


озюнъизни Алланынъ севгисинде сакъланъыз, Раббимиз Иса Месихнинъ мераметини, О, береджек эбедий омюрни бекленъиз.


О: – Корьгенлеринъни китапкъа яз ве Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Эфес, Смирна, Пергам, Тиатира, Сарда, Филадельфия ве Лаодикея шеэрлерине ёлла, – деди.


Оны корьгенимнен, аякълары астына олю киби йыкъылдым. О, онъ къолуны устюме къойып, бойле деди: – Къоркъма! Мен Биринджи ве Сонъкидирим.


– Мен – Альфа ве Омега, Башланув ве Сонъ, – дей Рабби-Тааля. – Мен барым. Эвельде бар эдим, энди де келеятам. Мен – Къудретли Аллам.


Смирнадаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Биринджи ве Сонъки, ольген ве тирильген Бири бойле дей:


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ