18 Сизлер сезильген ве алевленип янгъан дагъгъа, зифт къаранлыкъкъа ве борангъа якъынлашмадынъыз.
Эписи исраиллилер, кок гурюльдегенинен бору сесини эшитип, яшын яшынлагъанынен тютеген дагъны корип, къоркъудан къалтырап, арт-артына чекилип четте турдылар,
Байыр тёпесинде олгъан Алланынъ Шурети исраиллилерге алевленип янгъан атеш киби корюне эди.
Гуна сизге бир даа падишалыкъ этмез. Къанунгъа коре дегиль, Алланынъ эйилигине коре яшайсынъыз.
Сизлер Алланынъ Рухуны алып, кене къоркъуда яшагъан къуллар олмадынъыз. Лякин сиз Рухуны алып, огъуллар олдынъыз. Бу Рухнен биз Аллагъа «Бабамыз!» деймиз.
Ташларда язылгъан Къанун адамларгъа олюм кетирсе де, онынъ хызмети ойле бир шуретнен башлангъан эди ки, атта Исраиль халкъы Мусанынъ шурет сачып (чокъ вакъыт олмаса да) тургъан юзюне бакъып оламай эдилер.
Гунакярларны къабаатлагъан хызмет шуретли олса да, гунакярларны акълайджакъ хызмет ондан даа чокъ шуретлидир!
Сиз якъынлашып, дагъ тюбюнде турдынъыз. Бу дагъ коклергедже котерильген атешнен янмакъта эди, къара булутлар ве зифт къаранлыкънен къапалгъан эди.
РАББИнинъ айткъанларыны сизге еткизмек ичюн, мен РАББИнен сизинъ аранъызда турмакъта эдим, чюнки сизлер атештен къоркъып, дагъгъа котерильмеген эдинъиз. РАББИ о заман бойле деди:
Алла бизге къоркъакълыкъ рухуны дегиль, кучь-къувет, севги ве низам рухуны берди.