38 Олар сахраларда ве дагъларда долашып, къобаларда ве ернинъ дерелеринде омюрни кечире эдилер. Ярамай дюнья оларгъа ляйыкъ дегиль эди.
«Мындан кет, шаркъкъа догърул. Иорданнынъ янында, Керит вадийинде сакълан.
Изевель РАББИнинъ пейгъамберлерини ольдюргенде, мен япкъанымны санъа хабер этмедилерми? РАББИнинъ пейгъамберлеринден юз адамны эллишер киши къобаларда сакълап, аш-сувнен теминледим.
Изевель РАББИнинъ пейгъамберлерини ёкъ эткенде, Овадья юз пейгъамберни алып, оларны эллишер адам къобаларда сакълап, аш-сувнен теминлеген эди.
Анда къобагъа кирип, онда геджеледи. Апансыздан РАББИ Ильяскъа деди: – Ильяс, мында не япасынъ?
Догъру адам олип кеткенде, кимсе эмиет бермей, эйи юрекли адамлар дюньяны терк этелер, бунынъ не ичюн олгъаныны кимсе анъламай. Бойледже, Рабби догъру адамны яманлыкътан айыра,
Бир заманлар Аса падиша Исраильнинъ падишасы Баашадан къоркъып, сув чукъурыны къаздыргъан эди. Гедалья ичюн ольдюрильген адамларнынъ беденлерини Исмаил шу буюк чукъургъа ташлады. Бойле этип, Нетаньянынъ огълу Исмаил чукъурны олюлерге толдурды.
Мидьянлыларнынъ эзиети исраиллилер ичюн пек къатты эди. Шунынъ ичюн исраиллилер озьлерине дагъларда сакъланмагъа ерлер яптылар, къобалар ве пекинген ерлер къурдылар.
Давут андан чыкъып, Адуллам къобасына къачты. Буны онынъ агъалары ве бабасы эшитип, онъа кельдилер.
Бир кунь Давут, Шаул оны къыдырып юргенини бильди. О озю Зиф сахрасындаки Хореште эди.
Гивагъа, Шаулнынъ огюне зифлилер кельди ве: – Иште, Давут бизим пекитильген ерлеримизде, Ешимоннынъ сагъындаки Хакила байырында, Хореште сакълана.
Даа онынъ сакълангъан ерлерини тапынъыз ве манъа догъру хабер кетиринъиз. Сонъ мен сизлернен барарым. Эгер о, бу ерлерде олса, мен оны бутюн Ехуда аилелеринден къыдырып тапарым, – деди.
Зифлилер Гивагъа Шаулгъа келип: – Мына, Давут Ешимоннынъ къаршысындаки Хакила байырында сакълана, – дедилер.