Шунынъ ичюн не айтайыкъ? Къанун – гунадырмы? Асыл ёкъ! Амма Къанун олмаса эди, мен гуна не олгъаныны бильмез эдим. Къанун «истеме», деп буюрмаса, мен «истек» не олгъаныны бильмез эдим.
РАББИнинъ Мелеги келип, Авиэзер союндан олгъан Ёашнынъ Офрадаки эмени тюбюнде отурды. Тамам шу вакъытта Ёашнынъ огълу Гидон богъдайны арманлай эди. Мидьянлылар оны корьмесин деп, юзюм эзген ерде арманлай эди.
Бир кунь РАББИ Смаилге деди: – Шаулгъа даа не къадар янаджакъсынъ? Мен оны Исраиль падишалыгъы тахтындан алып ташладым. Бойнузынъны ягънен толдур да, бар. Мен сени вифлеемли Йишайгъа ёллайым. Онынъ огъуллары арасында Мен падишалыкъкъа ляйыкъ адамны таптым.
Смаил ягъ толу бойнузыны алып, Давутны агъаларынынъ козю огюнде ягънен ягълады, ве шу куньден башлап, РАББИнинъ Руху Давутта къуветли эди. Сонъ Смаил Рамагъа кетти.