29 Исраиллилер Къызыл денъизден, къуру топракътан киби, иман ярдымынен кечтилер. Мысырлылар исе кечмеге арекет этип, богъулып ольдилер.
Сен оларнынъ огюнде денъизни ярдынъ, ве олар денъизнинъ ортасындан къуру ерден кечип кеттилер. Оларны къувалагъанларны исе Сен, кучьлю сувларгъа таш батыргъанынъ киби, теренликке батырдынъ.
Эй, Алла, халкълар Сени макътасын, халкълар Сени макътасынлар! Сэла
Сенинъ халкъынъ ве отлагъынънынъ къойлары олып исе, бизлер Сени эбедиен шуретлейджекмиз, несильден несильге Сени макътайджакъмыз!
Амма Муса халкъкъа: – Къоркъманъыз. Къатты турунъыз. РАББИ бугунь сизни къуртаргъаныны корерсинъиз. Бугунь корьген мысырлыларны бир даа омюрбилля корьмезсинъиз.
ве Исраиль огъуллары денъиз ортасындан, топракътан кеттилер. Оларнынъ онъ ве сол тарафларында сувлар дивар олып тура эдилер.
Муса къолуны денъизге тараф узатты, ве сабасына сув озь ерине къайтты. Мысырлылар сувнынъ къаршысына чапкъанда, РАББИ оларны денъизнинъ ортасында сувгъа ташлады.
– Сиз Мысырдан чыкъкъанда, РАББИ сизинъ огюнъизде Къызыл денъизнинъ сувларыны къуруткъаныны ве сиз Иорданнынъ башкъа тарафындаки Сихонны ве Огны, бу эки аморлы падишаларны ольдюрип, ёкъ эткенинъизни эшиттик.