Манъа: «Раббим, Раббим!» – дегенлернинъ арасындан Кок Падишалыгъына тек базылары кирип оладжакъ. Анда тек Коклердеки Бабамнынъ истегенини беджергенлер киреджеклер.
Шунынъ ичюн биз де, чевре-четимизде не къадар чокъ шаат олгъанда, озь устюмизден эр бир агъырлыкъны ве бизни токътаткъан гунаны бир четке ташлайыкъ, бизге азырлангъан яшайыш ёлумызны сабырнен кечейик.
Шу себептен, Алла да берген сёзюни ант этювнен къавийлештирди ве бойле этип, Озь истегининъ денъишмейджегини ве Озю берген сёзюни мытлакъа беджереджегини адамларгъа ачыкътан косьтерди.