31 Тири Алланынъ къолуна тюшмек – къоркъунчлы бир шейдир!
Геджелери йырларымны хатырлап, юрегимнен субетлештим, рухум исе менден сорады:
О, сенинъ акъкъынъда Озь мелеклерине эмир этер, ве олар бутюн ёлларынъда сени къорчалар.
О куню мысырлылар къадынларгъа ошап, оларгъа къаршы котерильген Ордулар РАББИсининъ къол арекетинден къалтырап, къоркъаджакълар.
Сиондаки гунакярларнынъ отьлери патлады, имансызлар къалтырап башлады: «Арамыздан эр шейни ашап битирген атешнинъ янында ким отурып олур? Арамыздан эбедий алевнинъ янында ким яшап олур?»
Беденини ольдюрип, джаныны исе ольдюрип оламагъанлардан къоркъманъыз. Амма джаныны да, беденини де джеэннемде гъайып этмеге кучю еткен Алладан къоркъунъыз.
Симон Пётр джевап берип: – Сен – Месихсинъ, Тири Алланынъ Огълусынъ! – деди.
Кимден къоркъмакъ керек, сизге анълатаджам: ольдюрмеге ве сонъ джеэннемге ташламагъа къудрети Олгъандан къоркъунъыз. Эбет, сизге айтам: Ондан къоркъунъыз!
Шиддетли ер тепренювлери келеджек, тюрлю топракъларда ачлыкълар ве веба хасталыкълары оладжакъ. Коклерде къоркъунчлы вакъиалар ве буюк бельгилер корюнеджеклер.
Энди Рабби санъа къаршы къол котерди. Сен кёр оладжакъсынъ ве бир къач вакъыткъадже кунешни корьмейджексинъ, – деди. Шу ань бу адамнынъ козьлери думангъа ве къаранлыкъкъа толды. Энди о анда-мында урулып, озюне етекчи къыдыра башлады.
Раббиден къоркъмакъ не олгъаныны билип, биз Ондан къоркъмагъа башкъа адамларны да огретемиз. Алла бизим не олгъанымызны яхшы биле. Мен ишанам ки, сизинъ виджданынъызда сиз де бизни билесинъиз.
Бизге тек къоркъунчлы дуйгъунен джезаны беклемеге ве Алланынъ душманларыны куйдюреджек къызгъын атешнен якъылмагъа къалыр.
чюнки бизим Алламыз – эписини якъып ёкъ эткен бир атештир.
Эй, дин къардашларым, мукъайт олунъыз, ич биринъизде яман ве имансыз бир юрек олмасын, Тири Алладан вазгечменъиз.