24 Бири-биримизге дикъкъатлы олайыкъ, бири-биримизни севмеге ве хайырлы ишлерни япмагъа юреклендирейик.
Баш чалгъыджы ичюн. Къорах огъулларынынъ маскили.
Инсафлы адам ёкъсулларнынъ давасыны акъылнен чезер, яман адамнынъ исе бойле къасевети ёкъ.
Шегиртлернинъ эр бири къолундан кельгенине коре Еудиеде яшагъан дин къардашларына ярдым йибермеге къарар чыкъардылар.
Алла онъа насыл джевап берди? – Мен Озюм ичюн Баал путуна тиз чёкмеген 7 000 адамны сакъладым.
Къувангъанларнен берабер къуванынъыз, агълагъанларнен берабер агъланъыз.
Мен эр бир шейни, адамлар разы олсун деп, япмагъа тырышам. Озь файдамны къыдырмайым, лякин, олар къуртулсын деп, чокъусынынъ файдасыны къыдырам.
Къуветсиз адамларны Аллагъа алып кельмек ичюн, мен къуветсиз олдым. Мумкюн олгъаны къадар базыларны къуртармакъ ичюн, эр кеске эр шей олдым.
Буны япмагъа сизге буюрмайым, лякин башкъаларнынъ гъайрети ярдымынен севгинъизнинъ акъикъийлигини сынайым.
Ярдым этмеге истегинъизни билем, шунынъ ичюн македониялылар огюнде сизлернен макътанып юрем ве Ахаяда яшагъанлар былтырдан берли ярдым этмеге азыр олгъаныны айтам. Сизинъ гъайретинъиз себебинден чокъусы арекетке кельди.
Агъа-къардашлар, сизлер азатлыкъкъа чагъырылгъан эдинъиз. Тек бу азатлыкъ беден истеклерини беджереджегине себеп олмасын, лякин бири-биринъизге севгинен хызмет этинъиз.
Рухнынъ мейвасы исе – севги, къуванч, тынчлыкъ-аманлыкъ, сабыр, мерамет, яхшылыкъ, ишанч,
Иса Месихте не сюннетнинъ, не сюннетсизликнинъ файдасы ёкъ, тек севгиде озюни косьтерген иманнынъ файдасы бар.
Агъа-къардашлар, эгер бир адамнынъ гуна япкъаны белли олса, сизлер, рухий олып, оны йымшакълыкънен тюзетинъиз ве, ёлдан урулмамакъ ичюн, озюнъизге сакът олунъыз.
Ичинъизде Месихнинъ сёзю бутюн зенгинлигинен яшасын. Бутюн икметнен бири-биринъизни огретинъиз ве тенбиеленъиз; сизинъ юреклеринъизде Аллагъа зебурлар, макътав йырлары ве рухий тюркюлерни миннетдарлыкънен йырланъыз.
сизинъ иманнен ишлеринъизни, севгинен арекетлеринъизни ве Раббимиз Иса Месихке умютнен олгъан сабырынъызны Алланынъ ве Бабамызнынъ огюнде эр заман акъылда тутамыз.
Шунынъ ичюн, шимди япкъанынъыз киби, бири-биринъизни юреклендиринъиз ве къавийлештиринъиз.
Бунъа акъкъымыз олмагъанындан дегиль, сизлерге мисаль косьтермек ичюн ве сиз бизден орьнек аладжагъынъыз ичюн, шуны япа эдик.
Байлар яхшы ишлернен зенгин олсунлар, джумерт олмагъа ве пайлашмагъа азыр олсунлар,
Бойле этип, олар яш къадынларны озь акъайларыны ве балаларыны севмеге,
Бу сёзлер догърудыр. Сен буны эр вакъыт эминликнен айткъанынъны истейим. О вакъыт Аллагъа инангъанлар хайырлы ишлерни гъайретнен япаджакълар. Адамларгъа бу, яхшы ве файдалыдыр.
Бири-биринъизни агъа-къардашларынъызны киби севинъиз.
Тюрьмеде яткъанларны, оларнен берабер озюнъиз де апис олгъанынъыз киби, акълынъызда тутунъыз. Азап чеккенлерни, озюнъиз чекишкенинъиз киби, хатырланъыз.
Ич кимсе гунагъа алданмасын, юрегини таш киби этмесин деп, «бугунь» демеге даа мумкюн олгъанда, бири-биринъизге эр кунь акъыл огретинъиз.
Балалар, севгимизни сёзлернен я да тильнен дегиль, акъикъат ве ишлеримизнен косьтерейик.