8 Рабби Якъупкъа къаршы хабер этти, хабер этильгени Исраильде беджериледжек.
Эфраимнинъ сархош огъуллары макътангъан таджгъа беля! Солаяткъан чечекке, Эфраимнинъ дюльберлигине ве шуретине беля! Чечек берекетли вадийининъ башында, анда яшагъанлар исе шарапнен харапландылар!
Падишалыкъ эткенине ве акимиети тюбюнде аманлыкъ-тынчлыкъкъа сонъ олмайджакъ. Давутнынъ тахтындан эбедиен падишалыкъ этип, адалетнен ве догърулыкънен падишалыкъны пекитеджек ве къавийлештиреджек. Буларнынъ эписи – гъайрет ве буюк севгинен япылгъан Ордулар РАББИсининъ ишидир.
О вакъыт бутюн халкъ, Эфраим ве Самариеде яшагъанлар буны анълайджакълар. Къопайланып, кибирли юрекнен:
Хошаянынъ огълу Азарья, Къареахнынъ огълу Ёханан ве башкъа бетсиз адамлар Йирмеягъа: – Сен ялан айтасынъ, – дедилер. – РАББИ, бизим Алламыз, сени бизлерге: «Мысырда яшамагъа кетменъиз», – айтмагъа ёлламагъан.
Лякин Мен къулларыма пейгъамберлерге айткъан сёзлерим ве буюргъан низамнамелерим деделеринъизнинъ яшайышларында беджерильди. О вакъыт олар Манъа тёвбенен къайтып: «Ордуларнынъ РАББИси бизни яшайыш ёлларымыз ичюн ве япкъан ишлеримиз ичюн джезалады», – дедилер.
Кок ве ер из къалдырмайып кечерлер, лякин Меним сёзлерим кечмез.