20 Онъ тарафта ашайлар – ач къалалар, сол тарафта кемирелер – тоймайлар, эр бири озь къолуны ашап битире.
Ахмакъ къол къавуштырып отура ве озь башыны ашай.
Бель букип, сюргюнликке кетеджексинъиз, ольдюрилип, ерге тюшеджексинъиз. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмайджакъ, къолу эп бир узатылгъандыр.
О заман энъ ёкъсуллар, яйладаки къойлар киби, тойып ашайджакълар, фукъарелер къоркъмайып юкълайджакълар. Сенинъ союнъны исе ачлыкътан ольдюреджегим, сагъ къалгъанларынъыз биле оледжек.
Иште, Рабби, Ордуларнынъ РАББИси, Ерусалим ве Ехуда ишангъан емек ве аш-сувларыны, отьмек ве сув запасларыны ёкъ этеджек.
Сени чекиштиргенлерге озь этлерини ашатаджагъым, тазе шараптан киби, озь къанларындан сархош оладжакълар. О заман эр бир джан биледжек ки, Мен – РАББИ, сенинъ Къуртарыджынъ, сени сатын алгъан Батыр, Якъупнынъ Алласыдырым.
Шунынъ ичюн РАББИнинъ гъазабы халкъына къаршы алевленди, Озь къолуны узатып, О, оларны урды. Дагълар титреди, олюлер, чёплюк киби, сокъакъларны толдурды. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмады, къолу эп бир узатылгъандыр.
Башынъа эки беля тюшти, лякин сени ким аджыйджакъ? Зорбалыкъ, йыкъылув, ачлыкъ ве къылыч. Сенинъ гонълюнъни ким аладжакъ?
Олар ер юзю бою долашаджакълар, чекишип, ачлыкъ чекеджеклер. Ачлыкъ заманда ачувланып, падишаларыны ве аллаларыны къаргъайджакъ.
Тёпеге бакъаджакълармы, ерге козь ташлайджакълармы, бакъсалар, эр ерде – сыкъынты ве къаранлыкъ, гъам ве къасевет. Оларны къаранлыкъ ичине къуваджакълар. Лякин азап чеккенлер ичюн гъам олмайджакъ.
бири-бирлерине ураджагъым, бабаларны огъулларынен берабер ёкъ этеджегим, – дей РАББИ. – Аджымайып, пешман олмайып, мерамет этмейип, оларны бутюнлей ёкъ этеджегим».
Оларгъа огъулларынынъ ве къызларынынъ этини ашаттыраджагъым. Сыкъынты вакътында, джанларыны къыдыргъан душманлар оларны алкъагъа алгъанда, олар бири-бирлерини ашайджакълар».
Мераметли къадынлар озь балаларыны пиширелер; сабийлер ашкъа чевирильди, халкъым гъайып ола.
Ашайджакъсынъ, амма тоймайджакъсынъ, ашкъазанынъ бош къаладжакъ. Сакълайджакъсынъ, амма сакълап оламайджакъсынъ. Сакъланып къалгъанны да сизден къылычнен тартып аладжакълар.
Къойларгъа бойле айттым: «Сизни башкъа бакъмайджагъым. Олеяткъан ольсюн, гъайып оладжакъ гъайып олсун, къалгъанлар исе бири-бирининъ этини ашасын».
Эгер бир падишалыкъ озь ичинден болюнсе, о падишалыкъ аякъта туралмаз.