16 Халкънынъ ёлбашчылары оларны ёлдан урдылар, артларындан кеткенлер гъайып олдылар.
Сонъ левийли руханийлер турды ве халкъкъа яхшылыкъ тиледилер. Оларнынъ сеслери эшитильди, ве дувалары коклерге, Онынъ мукъаддес мескенине барып еттилер.
Бель букип, сюргюнликке кетеджексинъиз, ольдюрилип, ерге тюшеджексинъиз. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмайджакъ, къолу эп бир узатылгъандыр.
РАББИ оларнынъ акъылларыны ойнатты, олар, сархош озь къускъагъында насыл тапталса, айны Мысырны да бутюн ишлеринде ёлдан урдылар.
Халкъымны къылынгъан балаларгъа ошагъан адамлар къыйнайджакъ! Оларгъа апайлар эфендилик этеджек! Эй, халкъым! Ёлбашчыларынъ сени ёлдан уралар, янълыш ёлундан алып кетелер.
Шунынъ ичюн РАББИнинъ гъазабы халкъына къаршы алевленди, Озь къолуны узатып, О, оларны урды. Дагълар титреди, олюлер, чёплюк киби, сокъакъларны толдурды. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмады, къолу эп бир узатылгъандыр.
Бунынъ ичюн огъулларына ачлыкъ ёлла, оларны къылычнен ольдюр; апайлары баласыз, тул къалсын, акъайлары ольдюрильсин, йигитлери дженкте къылычтан ольсюн.
– Самарие пейгъамберлери арасында чиркин шей корьдим: олар Баалнынъ адынен пейгъамберлик этип, Меним халкъымны, Исраильни ёлдан урдылар.
– Эр кес достундан сакъынсын, къардашларынынъ ич бирине ишанмасын; эр къардаш башкъасына къапкъан къоя, эр дост башкъасыны яманлай.
РАББИ бойле дей: – Гуна устюне гуна къазангъанлары ичюн, ехудалыларны мытлакъа джезалайджагъым. Чюнки олар РАББИнинъ Къанунындан вазгечти, низамнамелерини беджермеди. Деделери яланджы путларнынъ артындан кетти, путлар оларны да ёлдан урды.
РАББИ яланджы пейгъамберлер акъкъында шойле дей: – Олар Меним халкъымны ёлдан уралар, оны тишлеринен тишлейлер. Ким оларны ашатса, онъа аманлыкъ ваде этелер, ким исе агъызларына бир шей къоймаса, онъа къаршы дженк башлайлар.
Оларны къалдырынъыз! Олар – сокъурларнынъ кёр етекчилеридир. Эгер сокъур сокъурны етеклеп юрсе, олар экиси де чукъургъа тюшип кетерлер, – деди.
Ич бир шубесиз, хайыр дувасыны окъугъан адам яхшылыкъ тилевини къабул эткен адамдан буюктир.