8 Ехуда бою акъып, оны сувгъа толдураджакъ, юксек котерилип, тап богъазына къадар етеджек. Топрагъынъны бойдан-бой къаплап аладжакъ о, эй, Иммануэл!
Ашшур падишасы Шалманесер Хошеагъа къаршы дженкке чыкъты, ве Хошеа, онынъ къулу олып, берги тёлемеге башлады.
Шишакъ Ехуданынъ пекитильген шеэрлерини басып алды ве Ерусалимге якъынлашты.
Оны имансыз миллетке, Мени ачувландыргъан халкъкъа къаршы ёллайджагъым; оны бутюнлей чайпамагъа, эр шейини тартып алмагъа, оны, сокъакътаки чамурны киби, таптамагъа буюраджагъым.
Нефеси – адамнынъ богъазына къадар котерильген сув ташкъыны киби, электен унны кечирген киби, О, халкъларны сынап джезалайджакъ; халкъларнынъ агъызларына ёлны адаштырыджы агъызлыкъны такъаджакъ.
Сувларнынъ ичинден кечкенинъде, янынъда оладжагъым, озенлерден кечкенинъде, богъулмайджакъсынъ, атештен кечкенинъде, янмайджакъсынъ, алев сени якъмайджакъ.
Мына, Рабби Озю сизге алямет береджек. Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, адыны Иммануэл къояджакълар.
Лякин РАББИ санъа, халкъынъа ве бабанънынъ союна агъыр куньлерни берип, санъа Ашшурнынъ падишасыны алып кетиреджек. Эфраим Ехудадан айырылгъан заманындан берли ойле агъыр дегиль эди.
Планларынъызны япсанъыз да, ниетлеринъиз гъайып оладжакъ. Сёз берсенъиз де, о, беджерильмейджек! Алла бизнен!
– РАББИ бойле дей: Мына, шималь тарафтан сувлар юкселелер, ташкъын бир дерья олып, ер юзюни, устюндеки шеэрни ве анда яшагъанларны къаплайджакъ. О заман адамлар ярдымгъа чагъыраджакълар, мемлекетте бутюн яшагъанлар аджджы агълайджакъ.
РАББИ бойле дей: – Мына, бир къартал киби, душман Моавгъа тез учаджакъ, Моавнынъ устюнде къанатларыны ачаджакъ.
Денъиз Вавилонны басты, къабаргъан далгъалар оны къаплады.
Оларгъа айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Къанатлары буюк, тюклери узун, бол, чешит ренкли буюк бир къартал Ливангъа келе ве кедрнинъ тёпесини тутып,
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен сени бакъымсыз шеэрге, кимсе яшамагъан шеэрге чевиреджегим, тюпсюз денъизни устюнъе авдараджагъым, сени буюк денъиз далгъалары къаплайджакъ.
Шималь падишасынынъ огъуллары дженкке азырланып, чокъ сайылы бир орду топлайджакълар. Орду, дерья киби, ташып кечеджек ве дженюп падишасынен дженк этип, онынъ къалесине къадар барып чыкъаджакъ.
Самариенинъ яралары яхшы олмаз; хасталыкъ Ехудагъа да кельди, меним халкъымнынъ къапусына, Ерусалим шеэрине якъынлашты.
О, оларгъа аманлыкъ чокърагъы оладжакъ. Ашшур мемлекетимизге басып кельгенде ве сарайларымызгъа киргенде, биз оларгъа къаршы еди башлыкъны, секиз ёлбашчыны биле чыкъараджакъмыз.
«Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, Адыны Иммануэл къояджакълар». Иммануэл – «Алла бизнен» демектир.