15 Яманлыкъны терк этмеге ве яхшылыкъны сайлап алмагъа огренмегендже, иримчик ве бал ашайджакъ.
Ибраим мусафирлернинъ оглерине къаймакъ, сют, пишкен бузав этини къойды да, озю терек тюбюнде турып, оларнынъ ашагъанларыны бекледи.
Сен яхшылыкътан зияде яманлыкъны, керчектен зияде яланны севесинъ. Сэла
бу айванлар берген сютюнден япылгъан иримчикнен кечинеджеклер. Сагъ къалгъан эр кес де тек иримчик ве балнен бесленеджек.
Яманлыкъны кореджек козюнъиз олмасын, лякин эйиликни севинъиз, шеэр араба къапусы янында адалетли суд этинъиз. Бельки о вакъыт РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, Юсуфнынъ эвинден сагъ къалгъанларгъа мерамет косьтерир.
Ягъя деве юнюнден орюльген урба кийип, белине мешин къушакъ багълап юре эди. Онынъ ашагъан ашы исе чегертки ве кийик бал эди.
Мелек онъа: – Санъа Мукъаддес Рух энеджек, сени Юдже Алланынъ къудрети къаплайджакъ. Шунынъ ичюн сенден догъаджакъ Бала азиз оладжакъ, Оны «Алланынъ Огълу» деп адландыраджакълар.
Бала исе осип, икмет ве кучь топлай эди. Алла баладан разы эди.
Иса осе эди. Яшы арткъанынен, икмети де арта эди. Исагъа Алланынъ ве адамларнынъ хайыры да чокълаша эди.
Севгинъиз джан-юректен олсун. Яманлыкъны кореджек козюнъиз олмасын, лякин яхшылыкъкъа япышынъыз.
Сиз, уфакъ балаларымыз ёлда гъайып оладжакъ, деген олсанъыз да, олар сизинъ яманны яхшыдан айырмагъа бильмеген огъулларынъызнен берабер анда кирерлер. О топракъны оларгъа берерим де, олар онынъ саиплери олур.