11 – РАББИ-Таалянъдан бир алямет сора, я ашагъыдан, олюлернинъ дюньясындан, я да коклерден олсун.
Сонъ о куню бир бельги берип: – Бу шей РАББИден кельгенининъ бельгиси шудыр: бу къурбан ери парча-кесек оладжакъ, онынъ устюндеки куль сачыладжакъ, – деди.
Иште санъа, Хизкия, бир алямет: бу йыл тюшкен ашлыкъны ашайджакъсынъыз, экинджи йылы – озю осип чыкъкъан ашлыкъ, учюнджи йылы ашлыкъ сачып ораджакъсынъыз, юзюм багъчаларыны сачып, емишини ашайджакъсынъыз.
Хизкия исе: – Мен РАББИнинъ Эвине бараджагъымнынъ алямети недир? – деп сорады.
Тикенлер ерине кипарис оседжек, къыджыткъан ерине мирт тереги котериледжек. Булар эписи РАББИге нам къазанаджакъ, эбедий, сонъсуз бир алямет оладжакъ.
РАББИ Ахазгъа айткъаныны девам этти:
– Ёкъ, – деди Ахаз, – сорамайджагъым, РАББИмни сынамайджагъым.
РАББИ манъа бойле деди: – Бар, чёльмекчиден бир балчыкъ бардакъ сатын ал. Халкънынъ ве руханийлернинъ акъсакъалларыны чагъыр
Сонъ сеннен кельген акъайларнынъ козю огюнде бардакъны къыр
Мына сизге даа бир алямет, – дей РАББИ. – Бу ерде сизни джезалайджагъым. О заман биледжексинъиз ки, айткъан сёзлерим мытлакъа беджериледжек ве сизге яман беля кетиреджек.
– Мына онынъ бельгиси: бир ашлавда яткъан къундакъ баласыны тапарсыз.