Мен эписи халкъларны топлайджагъым ве Ехошафат вадийине алып кетиреджегим. Анда Мен оларны мирасым ичюн, Исраиль халкъым ичюн суд этеджегим, – олар Исраильни халкъларнынъ арасында дагъытты ве Меним топрагъымны пай этти.
Оларнынъ фикирлерини билип, Иса деди: – Озь ичинден болюнген эр бир падишалыкъ йыкъылып бошар. Озь ичинде болюнген эр бир шеэр я да эв аякъта туралмаз.
Эй, Баба! Сен Манъа берген адамлар Меннен берабер бир ерде оладжакъларыны истейим. Мени дюнья яратылмаздан эвель севгенинъ ичюн, Сен Манъа берген шерефимни олар корьсюнлер.