Бизге бир Бала догъды, бизге бир Огъул берильди! Омузлары устюне акимиет къоюлды. Онъа «Аджайип», «Насиатчы», «Кучьлю Алла», «Эбедий Баба», «Аманлыкъ Падишасы» дейджеклер.
Эпимизнинъ Бабасы бир дегильми? Бизни яраткъан Алла бир дегильми? Ойле олса, не ичюн бири-биримизге хаинлик япамыз? Не ичюн деделеримизге берильген васиетни бозамыз?
Сиз озь бабанъызнынъ ишлерини япасыз! – Биз ороспулыкътан догъмадыкъ да, бизим бир Бабамыз бар. О – Алладыр, – деп джевап бердилер Исагъа. О, оларгъа шойле деди: