5 Догърулыкънен яшагъанларны, ёлларынъны акъылында туткъанларны Сен къуванчнен къаршылайсынъ. Мына, бизлер чокътан гуна япкъанларымыз ичюн, бизге къаршы ачувландынъ. Биз насыл къуртуладжакъмыз?
Оларнынъ пытакъларында къушлар юва ясай, лейлекнинъ ювасы – чам тереклеринде.
Эй, РАББИнинъ къуллары, Оны макътанъыз! РАББИнинъ Адыны макътанъыз!
Оларнынъ къоллары яманлыкъ япмагъа азырлар, онъ къоллары къапарларгъа толып-таша.
Гъазабынъдан беденимде сагълам ер къалмады, гуналарымдан кемиклерим раат олмай.
Манъа топракътан къурбан ерини япынъыз, анда къойларынъызны ве малларынъызны бутюнлей якъыладжакъ къурбанлар ве аманлыкъ къурбанлар оларакъ кетиринъиз. Адыма багъышлангъан эр бир ерде Мен пейда олып, сизге эйилик этерим.
Анда Мен сеннен корюшеджегим ве Шаатлыкъ Сандыгъынынъ устюнде олгъан эки Керувнынъ арасындан, Мерамет Ерининъ устюнден, исраиллилер ичюн эписи эмирлеримни санъа айтаджагъым.
Отларны якъмакъ ичюн ерни Шаатлыкъ Сандыгъыны къапаткъан перденинъ огюне къой. О, Шаатлыкъ Сандыгъынынъ къапусына – Мерамет Ерине къаршы турсун. Анда Мен сеннен корюширим.
Япракълары тюшкен эмен киби оладжакъсынъыз, сувсуз къалгъан багъчагъа ошайджакъсынъыз.
О куню бойле дейджексинъ: – Я РАББИ! Санъа шукюрлер олсун! Сен манъа ачувлана эдинъ, амма ачувынъ ятышып, юрегимни алдынъ.
Я РАББИ-Таалямыз! Сенден гъайры башкъа падишалар бизге башлыкъ этти, амма ялынъыз Санъа, Сенинъ Адынъа ибадет этемиз.
Исраильни ольчюнен джезалап, оларны сюргюн эттинъ. Куньдогъуш ели уфюргени киби, оны кучьлю нефесинънен котерип аттынъ.
Амма олар инат олып, Онынъ Мукъаддес Рухуны ынджыттылар, ве О, оларнынъ душманы олды, оларгъа къаршы дженк этти.
РАББИнинъ буюк севгисини акъылымда тутаджагъым, Оны эр япкъан шейи ичюн макътайджагъым. РАББИ бизге эр шейни берди, исраиллилерге чокъ яхшылыкъ япты, Онынъ шефкъаты пек буюк, Онынъ севгиси пек кучьлюдир.
Биз гуна къазандыкъ, яманлыкъ яптыкъ, ярамазлыкънен арекет эттик, Сени динълемедик, эмирлеринъден ве къарарларынъдан вазгечтик.
Сени насыл къалдыраджагъым, эй, Эфраим? Насыл ташлайджагъым сени, эй, Исраиль? Сени, Адма шеэрини киби, къалдырмагъа мумкюнимми? Цевоим шеэрине япкъанымны санъа япайыммы? Ичимде юрегим сызлады, аджыгъан дуйгъуларым алевленди!
Айдынъыз, РАББИни таныйыкъ, Оны бильмеге тырышайыкъ. Ярыкъ танъда пейда олгъаны киби, О да пейда оладжакъ. Ягъмур кельгени киби, О бизге келир. Баарьнинъ сонъунда ягъмур киби, О, топракъны суварыр».
Ехошуа исе Мелекнинъ огюнде кирли урбанен тура эди.
– Мен – РАББИм, Мен денъишмем. Онынъ ичюн сиз ёкъ олмадынъыз, эй, Якъупнынъ огъуллары!
Эписи миллетлерде Ондан къоркъкъан ве адалетли ишлер япкъанларнынъ эписинден О, разыдыр.
Шунынъ ичюн, мераметли Алланынъ тахтына джесарет иле якъынлашайыкъ ве вакътында ярдым ве мерамет тапайыкъ.