2 – Не ичюн урбаларынъ къырмызы? Не ичюн кийимлеринъ юзюм баскъаннынъ кийими кибидир?
О, эшегини юзюм чубугъына багълай, эшек баласыны энъ яхшы юзюм чубугъына багълай. Урбаларыны шарап ичинде юва, кийимлерини – салкъымларнынъ къанында.
Устюне бир зырх киби, догърулыкъны кийди, Озь башына башлыкъ киби, къуртарувны къойды. Акътыман урбасыны кийди, гъазапнен, япынджанен киби, устюни къаплады.
– Эдомдан, Боцрадан, ачыкъ къырмызы урбаларында, шерефли кийимлеринде, буюк кучьнен кельген ким? – Бу – Меним! Догърусыны айтам, къуртамагъа кучюм бар.
Шунынъ ичюн Мен Озюмнен ант этем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Мен сенинъ къанынъны акъызаджагъым, къан тёкюв сенинъ артынъдан къуваджакъ. Сен къан тёкювден нефретленмегенинъ ичюн, къан тёкюв сенинъ артынъдан къуваджакъ.
Мелек пычагъыны ерге бакътырды, ердеки юзюм салкъымларыны кести ве Алланынъ гъазабы сыкъып чалыштыргъан буюк чукъургъа атты.
О, къан лекелери олгъан урбаны кийген. Онынъ Ады – Алланынъ Сёзюдир.
Онынъ агъзындан бир кескин къылыч чыкъып тура; онен О, халкъларны ура. Демир таягъынен О, оларгъа падишалыкъ япа, Къудретли Алланынъ атешли гъазабыны душманларынынъ башларына тюшюре. Юзюм сыкъкъан ерден чыкъкъан шарап киби, оларнынъ устюне гъазабы акъа.