Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 61:10 - Мукъаддес Китап

10 РАББИде буюк къуванч тападжагъым, Аллам ичюн джаным шенъленеджек. О манъа къуртулыш урбаларыны, инсафлыкъ урбасыны кийдирди. Киевге, руханийге киби, башыма сарыкъ къойды, бир келинни киби, ильванларнен безетти.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 61:10
52 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Сонъ кумюш ве алтын бахшышларнен берабер дюльбер урбаларны Рефикъагъа берди, онынъ агъасынен анасына да къыйметли бахшышлар берди.


Шимди исе, РАББИ-Тааля, Сен де, Сенинъ къудрет Сандыгъынъ да Сенинъ раатлыкъ еринъе киринъиз. Сенинъ руханийлеринъ исе, РАББИ-Тааля, къуртарув корьсюнлер! Сенинъ азизлеринъ яхшылыкъкъа къувансынлар!


Сонъ Нехемья оларгъа: – Энди барынъыз, энъ яхшы ашлар ашанъыз, татлы ичимликлер ичинъиз, кимнинъ азырлагъан шейи олмаса, оларнен пайлашынъыз. Бу кунь Раббимиз ичюн азиз куньдир! Гъамлы олманъыз! РАББИнинъ огюнде къуванч – сизинъ кучюнъиз, – деди.


Акъикъатны урба киби кие эдим, адалетлик манъа чалма киби эди.


РАББИнинъ сеси янгъан атеш чыкъара.


Олар Сенинъ эвинънинъ энъ яхшы берекетинден тоялар; Сен оларгъа татлы сувларынъдан ичмеге бересинъ.


Санъа кумюш пулларнен алтын ильван япаджакъмыз.


О куню бойле дейджексинъ: – Я РАББИ! Санъа шукюрлер олсун! Сен манъа ачувлана эдинъ, амма ачувынъ ятышып, юрегимни алдынъ.


Мени Алла къуртара! Онъа ишанып, къоркъмайджагъым! РАББИ-Тааля – кучюм, Онъа йырларым! О мени къуртарды!


Сени къуртаргъан Алланъны унуттынъ, сени сакълагъан Къаянъны акъылынъа кетирмединъ, бунынъ ерине шенълендирген багъларны осьтюрдинъ, ябан юзюм пытагъындан чубукъ сачтынъ.


Я РАББИ! Сен Меним Алламсынъ, Сени юксельтип, Адынъны макътарым. Сен аджайип ишни яптынъ, эвель-эзельден ниет эткенинъни толусынен беджердинъ.


О куню бойле дейджеклер: – Мына, бу – бизим Алламыз! Онъа ишандыкъ, ве О бизни къуртарды! Бу – РАББИдир! Биз Онъа ишандыкъ! О бизни къуртарды! Къуванып, шенъленейик!


РАББИ сатын алгъан адамлар къайтаджакъ, Сионгъа къуванчнен къычырып келеджек, къуванч оларнен эбедиен оладжакъ. Олар къуванч ве шенълик тападжакъ, гъам ве къасевет исе олардан узакълашаджакъ.


Оларны савураджакъсынъ, оларны ель алып дагъытаджакъ, боран алып кетеджек. Сен исе РАББИде къуванаджакъсынъ, Исраильнинъ Азизинен макътанаджакъсынъ.


Ах, сен Меним эмирлериме бойсунгъайдынъ! О заман тынчлыкъ-аманлыгъынъ – кениш дерья киби, догърулыгъынъ да – буюк денъиз далгъалары киби олур эди.


Козюнъни котерип, чевренъе бакъ: эписи топлашып, санъа келелер. – Озюмнен ант этем, – дей РАББИ. – Олар эписи санъа бир ильван киби оладжакъ, оларны, бир келин киби, киеджексинъ.


Амма мен: «Бошуна хызмет эттим, – дедим. – Кучюмни ич бир шейге, бошуна масраф эттим. Амма РАББИ манъа мытлакъа адалет косьтереджек, Аллам мытлакъа мукяфатлайджакъ».


РАББИ къуртаргъанлары къайтаджакъ, тюркюнен Сионгъа келеджек, эбедиен къуванаджакълар, къуванчнен шенълик тападжакълар, къасеветлернен ынъранувлар узакълашаджакълар.


РАББИ Сионнынъ юреклерини аладжакъ, онынъ йыкъылгъан ерлерине теселли береджек; сахралары ве чёллери РАББИнинъ Эдем багъчасы киби оладжакъ. Анда къуванаджакъ ве шенъленеджеклер, Алланы макътайджакъ ве йырлайджакълар.


Котериль, эй, Сион, котериль! Къудретли ол! Эй, азиз шеэр Ерусалим! Дюльбер урбаларынъны кий! Эндиден сонъ сюннет этильмеген, арам олгъан ич кимсе къапуларынъдан кирмейджек!


азиз дагъыма алып кетиреджегим, Ибадет Эвимде къувандыраджагъым, бутюнлей якъыладжакъ ве башкъа къурбанлар къурбан еринде къабул этиледжек; Эвиме «Бутюн халкълар ичюн Ибадет Эви» дейджеклер.


о заман РАББИде шенълик тападжакъсынъыз; ер юзюнинъ тёпелерине котерилип, деденъиз Якъупкъа берильген топракънынъ берекетини ашайджакъсынъыз, – дей РАББИ.


Сионда къасеветленгенлерге куль ерине – сарыкъны, агълав ерине – къуванч ягъыны, тюшкен рух ерине – аджайип макътав урбасыны бермеге ёллады. Оларгъа: «Догърулыкъ эменлери, Озь шурети ичюн РАББИнинъ сачкъанлары», – дейджеклер.


Меним яраткъанларыма эбедиен шенъленип къуванаджакъсынъыз. Бакъынъыз, Мен яраткъан Ерусалим ве халкъ шенъ ве къуванчлы оладжакълар.


Къыз озь ильванларыны, келин озь келин урбасыны унутып олурмы? Халкъым исе сайылмаз куньлерден берли Мени унутты.


Руханийлер Азиз Ерге кирселер, олар хызмет эткенден сонъ, тышкъы азбаргъа чыкъмаздан эвель устюндеки урбаларыны чыкъармакъ ве анда къалдырмакъ кереклер, чюнки бу урбалар азиздир. Сонъ башкъа урбаларны кийип, олар халкъ олгъан ерге чыкъмакъ мумкюнлер.


эписи бир РАББИме къуванырым, мени къуртаргъан Аллама севинирим!


Эфраим къараман киби оладжакъ. Шарап ичкен киби, юреклери шенъленеджек. Огъуллары буны корип, къуванаджакъ, юреклери РАББИде севинеджек.


Даа бойле деди: – Башына темиз бир сарыкъ сарынъыз. Онъа урба кийдирдилер ве башына темиз сарыкъ сардылар. РАББИнинъ Мелеги де янында тура эди.


Амма бабасы къулларына: «Тез олунъ, энъ яхшы урба кетирип, оны кийиндиринъиз, къолуна юзюк такъынъыз, аякъларына аякъкъап кийсетинъиз.


Эр биринъиз Месихнинъ табиатыны алдынъыз. Беденлеринъизни бакъкъанынъызда, беден истеклери сизге падишалыкъ этмесинлер.


Алланынъ Падишалыгъында ашагъанымыз ве ичкенимиз муим дегиль, Мукъаддес Рухкъа толып, инсафлы яшайышнен муаббетликте ве къуванчнен яшагъанымыз муимдир.


Алла Иса Месихке инангъан эр бир адамны оларнынъ иманы ичюн акълай. Ве бунда адамларнынъ арасында ич бир фаркъ ёкъ.


ве, бундан гъайры, Иса Месихнинъ ярдымынен Алланынъ барышыгъыны тапып, Раббимизнинъ ярдымынен Алланен макътанаджакъмыз.


Сизлер эпинъиз сувгъа батырылып чыкъкъанда, Месихке къошулдынъыз, ве эр биринъиз Месихнинъ табиатыны алдынъыз.


Раббиде олып, эр вакъыт къуванынъыз! Даа айтам: къуванынъыз!


Сиз Месихни корьмеген олсанъыз да, Оны севесинъиз. Шимди Месихни корьмейип, Онъа инанасынъыз ве сёзнен анълатып олмагъан шуретли бир къуванчнен севинесинъиз


Мен мукъаддес шеэрни, янъы Ерусалимни корьдим. Киеви алдына безенип чыкъаяткъан келин киби, шеэр коктен, Алланынъ огюнден эне эди.


Сонъ алдыма сонъки еди белягъа толдурылгъан еди пиаланы туткъан еди мелектен бири кельди ве меннен лаф этип: – Бакъ, санъа Къозугъа келин оладжакъ къадынны косьтереджем, – деди.


Тахтнынъ чевресинде йигирми дёрт тахт тура, бу тахтларда беяз урба кийген йигирми дёрт акъсакъал отура эди. Оларнынъ башларында алтын таджлар бар эди.


Ханна дува окъуп, бойле деди: – Сен, РАББИ, манъа къуванч бересинъ, къуветим Сенден келе! Душманларымнынъ устюнден кулем – Сен мени олардан къуртардынъ!


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ