Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 60:9 - Мукъаддес Китап

9 Манъа адалар ишаналар, башында Таршиш гемилери келелер, узакълардан кумюш ве алтынларынен огъулларынъны кетирелер, РАББИнинъ Ады, сенинъ Алланъ, Исраильнинъ Азизи ичюн шуны япалар. РАББИ сени шуретледи!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 60:9
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Алла Яфетнинъ ерлерини кенълештирсин. Яфет Шемнинъ чадырларында яшасын. Ханаан исе онынъ къулу олсун.


Шева къыраличеси, Сулейман РАББИни насыл шуретлегенини эшитип, оны къыйын суаллернен сынамагъа кельди.


Падишанынъ денъизде Таршиш гемилери ве Хирамнынъ гемилери бар эди. Таршиш гемилери учь йылда бир кере келип, алтын, кумюш, фильтиш, маймунларны ве тавус къушларыны кетире эдилер.


Ехошафат Офирге алтын алмагъа кетмек ичюн, денъизде Таршиш гемилери яптырды, лякин олар анда келип етиштирмеди, Эцион-Геверде парчаландылар.


Сенинъ Исраиль халкъынъдан олмагъан бир ябанджы узакъ мемлекеттен Сенинъ Намынъ ичюн кельсе


Олар озь кучюне ишанып, байлыкъларынынъ чокълугъындан къопаялар.


Шунынъ ичюн Алланынъ халкъы оларгъа юзь чевире, оларда сув чокъ экен, тойгъандже ичелер.


РАББИге янъы бир йыр айтынъыз, чюнки О, аджайип шейлер япты! Озюнинъ онъ къолу, мукъаддес къудрети Онъа гъалебе кетирди!


– Мен сенинъ огюнъде бутюн эйилигимни косьтеририм ве огюнъде «РАББИ» Адымны илян этерим, – деди РАББИ Мусагъа. – Кимни аджымагъа истесем – оны аджырым, кимге мерамет эйлемеге истесем – онъа мерамет эйлерим.


Ынджытылгъан къардаш пекитильген шеэрден къавийдир, къавгъа да къаледе къапу мандалы кибидир.


О куню Рабби кене къолуны узатаджакъ ве Озь халкъынынъ сагъ къалгъанларыны Ашшур ве Мысырдан, Патрос ве Хуштан, Элам ве Шинардан, Хамат ве денъиз адаларындан къайтараджакъ.


бутюн Таршиш гемилери ве эписи истенильген ильванларгъа къаршы РАББИнинъ гъазабы келеджек.


Онынъ ичюн, куньдогъушта яшагъанлар! РАББИни макътанъыз! Денъиз адаларында яшагъанлар! РАББИнинъ, Исраиль Алласынынъ Адыны шуретленъиз!


Эй, денъизнен ялдагъанлар ве денъизде олгъанлар! Эй, адалар ве устьлеринде яшагъанлар! РАББИге янъы бир йырны йырланъыз, дюньянынъ дёрт тарафындан Оны макътанъыз!


Ер юзюнде адалетни пекитмегендже, болдурмаз, такъаттан кесильмез, адалардаки халкълар Онынъ къанунына умют багълар.


Сен козюмде дегерли ве пек сайгъылысынъ, Мен сени севем. Сенинъ ичюн башкъа адамларны, джанынъ ичюн халкъларны береджегим.


Шималь тарафына: «Бер!» – айтаджагъым; дженюпке: «Токътатма! Огъулларымны узакътан, къызларымны ернинъ кенарындан кетир, – дейджегим.


Догърулыгъымны якъынлаштырдым, энди о узакъ дегиль, къуртарышым кечикмейджек. Сионгъа къуртулышны, Исраильге дюльбер шуретимни береджегим.


– Адалар, Мени динъленъиз, узакътаки халкълар, къулакъ асынъыз! Догъгъанымдан мени РАББИ чагъырды, адымны ана къурсагъындан бильди.


РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен къолумны миллетлерге котереджегим, халкъларгъа байрагъымны юксельтеджегим. Олар огъулларынъны къолларында кетиреджек, къызларынъны омузларында ташыйджакълар.


Тезден эр кесни адалетли джезалайджагъым, къуртармагъа якъынлашам, халкъларны кучьлю къолумнен суд этеджегим. Адалар Манъа ишанаджакъ, кучюме умют багълайджакълар.


Сен танымагъан миллетни чагъыраджакъсынъ; сени бильмеген миллет санъа ашыкъаджакъ, РАББИ, сенинъ Алланъ, сизни шуретлеген Исраильнинъ Азизи ичюн санъа келеджеклер.


Арам къазанч гуналарына ачувланып, оны урдым, юзюмни сакъладым, пек гъазапландым, лякин олар, юзь чевирип, озь ёлларындан кеттилер.


Козьлеринъни котерип, чевренъе бакъ: эписи топланып санъа келелер, узакътан огъулларынъ келе, къучакъта къызларынъны кетирелер.


Чокътан-чокъ девелер, Мидьяндан ве Эфадан боталар топрагъынъны толдураджакъ. Шевадаки бутюн халкъ санъа келеджек, алтын ве къокъулы майны кетиреджек, РАББИге макътав йырларыны йырлайджакълар.


РАББИ бойле дей: – Бакъынъыз, бу шеэрге озенге ошагъан тынчлыкъ-аманлыкъ береджегим, сув ташкъыны киби, онъа халкъларнынъ байлыгъыны ёллайджагъым ве сизге кейф береджегим. Сизлерни къучакъта ташыйджакълар, тиз устюне къойып охшайджакълар.


О заман Ерусалимге «РАББИнинъ тахты» дейджеклер. Эписи халкълар РАББИнинъ Намы ичюн Ерусалимде топланаджакълар, яман юреклерининъ инатлыгъына коре бир даа арекет этмейджеклер.


Андан кене шукюрлер ве шенъ адамларнынъ сеси котериледжек! Мен оларны чокълаштырырым, олар азлашмайджакъ, оларны шуретлерим, олар ашаланмайджакъ!


Исраильге, Меним халкъыма, Меним мукъаддес Адымны белли этеджегим. Бундан сонъра Меним мукъаддес Адымны яманламагъа ёл бермем. О заман халкълар Мен, РАББИ – Мукъаддесим, Исраильде булунгъанымны билирлер.


Эй, Сион къызы! Тур да, арманны бас. Мен сени кучьлю япарым. Сен, демир бойнузлары ве бакъыр туякълары олгъан бугъа киби, кучьлю оладжакъсынъ. Сен чокъ халкъны къырып ташлайджакъсынъ, оларнынъ арам мулькюни ве байлыгъыны РАББИге, дюньянынъ Эфендисине багъышлайджакъсынъ.


Шу куню санъа Ашшурдан ве Мысыр шеэрлеринден, Мысырдан Фират дерьясына къадар олгъан ерлерден, денъизден денъизгедже, дагълардан дагъларгъадже олгъан ерлерден адамлар келеджек.


РАББИ оларнынъ эписи аллаларыны ёкъ этип, олар ичюн пек къоркъунчлы оладжакъ. Бутюн дюньяда эр бир халкъ, эр бири озь еринде Онъа ибадет этеджек.


Ехуданынъ озю Ерусалимде дженк этеджек. Этрафтаки бутюн халкъларнынъ байлыгъы: чокътан-чокъ алтын, кумюш ве урба – топланаджакъ.


О – башкъа миллетлерни ярыкълатаджакъ Нурдыр, Сенинъ Исраиль халкъынънынъ шуретидир.


Оларда Манъа олгъан севгинъ олсун ве Мен оларда олайым деп, Мен оларгъа Сенинъ Адынъны бильдирдим ве даа бильдиреджегим.


Рабби Иса онъа: – Адымны тюрлю халкълар, падишалар ве Исраиль огъулларынынъ огюнде илян этмек ичюн, Мен бу адамны сайладым.


Шунынънен, Иса Месихке иманынъыз ичюн, сизлер эпинъиз – Алланынъ огъулларысынъыз.


Тёпедеки Ерусалим исе азат, о, бизим анамыздыр,


– Биз, сенинъ къулларынъ, Алланъ олгъан РАББИнинъ Намы ичюн, баягъы узакъ яткъан топракътан кельдик, чюнки биз Онынъ Намы ве Мысырда Онынъ бутюн япкъанлары акъкъында эшиттик.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ