Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 6:5 - Мукъаддес Китап

5 – Ах! – дедим. – Башыма беля! Агъзы арам бир адамым мен, ве агъызлары арам бир халкънынъ арасында яшайым. Козьлерим де Падишаны, Ордуларнынъ РАББИсини корьди!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 6:5
33 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Якъуп Пенуэлден кеткенде, кунь догъгъан эди. О, янбашы ичюн топаллай эди.


Онынъ васиетини ве шаатлыкъларыны туткъанлар ичюн РАББИнинъ бутюн ёллары – севги ве акъикъаттыр.


Исраильнинъ Алласыны корьдилер. Онынъ аякъларынынъ тюбюнде темиз кок якъуттан япылгъан, кок дайын тер-темиз олгъан мейданчыкъкъа ошагъан бир шей бар эди.


– О даа деди ки: – Мен бабанънынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы олам. Муса, Аллагъа бакъмагъа къоркъкъаны ичюн, бетини къапатты.


Сонъ даа бойле деди: – Санъа Меним бетимни корьмеге мумкюн дегиль, – деди РАББИ. – Бетимни корьген адам сагъ къалмайджакъ.


Муса РАББИге: – Эй, я Раббим! Ялварам, лафым чиркин. Эр вакъыт, балалыгъымдан берли, Сен меннен, Озь къулунънен лаф этип башлагъанынъда биле, мен бойле эдим. Дудакъларым абдал, тилим де къолайсыз, – деди.


Муса РАББИнинъ огюнде: – Бакъ, Исраиль огъуллары биле мени динълемейлер, насыл этип фыравун мени динълейджек? Чиркин меним лафым, – деди.


Муса исе РАББИнинъ огюнде: – Иште, меним нуткъум чиркин. Насыл этип, фыравун меним айткъанларымны динълейджек? – деди.


Дюньянынъ четинден тюркюни эшитемиз: «Догъру Олгъангъа шан-шурет!» Амма мен: «Ах, башыма беля, башыма беля! Вай-вай-вай! Имансызлар имансыз ишлер япалар! Имансызлыкъ эткенлер имансыз ишлер этелер!» – дедим.


Рабби бойле деди: – Бу халкъ Манъа тек сёзлеринен якъын, Мени тек тиллеринен урьмет этелер. Юреклери исе Менден узакъ, инсанларнынъ буюргъанларыны тутып, Мени саялар, деп тюшюнелер.


Козьлеринъ Падишагъа бутюн гузеллигинен бакъаджакълар, узакъ топракъны кореджеклер.


Къолларынъыз къаннен, пармакъларынъыз къабаатнен арамланды. Агъзынъызнен ялан айтасыз, тилинъизнен яманлайсыз.


Эпимиз арам шей киби олдыкъ, догъру ишлеримиз де – кирленген урба кибидир. Биз эпимиз, япракълар киби, соламыз, бизни, ель киби, къабаатларымыз алып кете.


– РАББИ-ТААЛЯ! Лаф этмеге уста дегилим, мен пек яшым! – дедим.


Вавилоннынъ башлыкъларыны, акъыллы адамларыны, виляет башлыкъларыны, акимлерини ве аскерлерини сархош этерим де, эбедий юкъугъа даладжакълар ве бир даа уянмайджакълар, – дей Падиша, Онынъ Ады – Ордулар РАББИсидир!


– Инсан огълу! Сен исьянджылар арасында яшайсынъ. Оларнынъ корьмек ичюн козьлери бар, амма олар корьмейлер. Оларнынъ эшитмек ичюн къулакълары бар, амма эшитмейлер. Бу инат халкътыр.


Меним халкъым сюрю-сюрю санъа келе, сенинъ огюнъде отурып, сёзлеринъни динълей, амма оларны беджермей. Олар тек беден истеклери акъкъында лаф этелер, тек озь файдасы ичюн иш япалар.


Мен лаф этип дува эткенимде, гуналарыма ве Исраиль халкъымнынъ гуналарына пешман олгъанда, Алламнынъ азиз дагъы ичюн РАББИ-Тааляма ялваргъанымда,


Сени эшитип, юрегим титреди, дудагъым къалтырап, кемиклерим агъырды. Аягъым тюбюнде ер саллангъандай олды. Амма меним халкъыма уджюм эткен душманнынъ башына тюшеджек беля кунюни сабырнен беклейджегим.


Исраиль огъуллары Мусагъа: – Оледжекмиз! Ёкъ оладжакъмыз! Эпимиз ёкъ оладжакъмыз!


– Биз мытлакъ оледжекмиз, чюнки биз Алланы корьдик, – деди Маноах апайына.


О заман Гидон бу РАББИнинъ Мелеги олгъаныны анълады. – Ах, РАББИ-ТААЛЯм! – деп инъледи Гидон. – Мен РАББИнинъ Мелегини козьме-козь корьдим!


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ