Ешая 58:9 - Мукъаддес Китап

⁹ О вакъыт РАББИни чагъыргъанда, О эшитеджек, ярдым сорагъанда, РАББИ: «Мен мындам», – айтаджакъ. Аранъыздан эр тюрлю боюндырыкъны гъайып этсенъиз, къабаатламагъа битирсенъиз, яманламакътан вазгечсенъиз,

Ешая 58:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Башланув 27:18

Якъуп бабасына кирип: – Бабам! – деди. – Мен мындам, – деди бабасы. – Огълум, сен кимсинъ?

Эюп акъкъында китап 22:27

Онъа дува этерсинъ, О, эшитир сени, адакъларынъны ерине кетирирсинъ.

Зебур 118:5

Ах, низамнамелеринъни тутмагъа меним ёлларым баргъан олса эди!

Зебур 12:2

Я РАББИ, не вакъыткъадже мени унутаджакъсынъ? Не вакъыткъадже менден юзюнъни сакълайджакъсынъ?

Зебур 20:6

Сен берген къуртулышнен онынъ шурети юксельди, Сен онъа шан-шурет ве улулыкъ бердинъ.

Зебур 37:4

Гъазабынъдан беденимде сагълам ер къалмады, гуналарымдан кемиклерим раат олмай.

Зебур 50:15

Къанун бозгъанларгъа Сенинъ ёлларынъны огретеджегим, ве гунакярлар Санъа къайтып келеджеклер.

Зебур 91:15

Олар къартайгъанда да, чокъ мейва берерлер, тазе ве ешиль олурлар,

Икметли сёзлер 6:13

О козюни къыпа, аякъларынен бельгилей, пармакъларынен ишаретлер япа.

Ешая 1:15

Къолларынъызны Манъа узаткъанларынъызда, сизни корьмейим деп, козьлеримни къапатаджагъым. Дуваларынъызны чокълаштыргъанынъызда, эшитмейджегим. Ольдюрген адамларнынъ къанындан къолларынъыз къырмызы.

Ешая 30:19

Эй, Сионда ве Ерусалимде яшагъан халкъ! Сен чокъ агъламайджакъсынъ: ярдымгъа чагъырувларынъызны эшитип, РАББИ санъа мытлакъа мерамет эйлейджек. Сизни эшиткенде, джевап береджек.

Ешая 55:6

РАББИни тапмагъа чареси олгъанда, Оны къыдырынъыз, О, якъын олгъанында, Оны чагъырынъыз.

Ешая 57:4

Сиз кимнинъ устюнден кулесинъиз? Агъыз кениш ачып, кимге къаршы тилинъизни чыкъарасынъыз? Сизлер акъсыз ишнинъ балалары, ялан урлугъы дегильсинъизми?

Ешая 58:6

Мен сайлагъан ораза будыр: яманлыкъ бугъавларыны чыкъарынъыз, боюндырыкъ багъларыны чезинъиз, эзиетленгенлерни азатлыкъкъа йиберинъиз, эр бир боюндырыкъны йыкъынъыз.

Ешая 59:1

Мына, РАББИнинъ къолу, эвельдеки киби, къуртарып ола, сагъыр олмайып, къулагъы эп даа эшите.

Ешая 59:13

РАББИге къаршы чыкътыкъ, Ондан вазгечтик, Алламыздан юзь чевирдик. Зорбалыкъ ве хаинлик акъкъында айттыкъ, ялан сёзлерини тюшюнип, сёйледик.

Ешая 65:24

Олар чагъырмаздан эвель, Мен джевап береджегим, лафларыны битирмезден эвель, Мен энди эшитеджегим.

Агълав йырлары 3:57

Сени чагъыргъанымда, якъынлаштынъ, ве: «Къоркъма!» – дединъ.

Ехезкель 13:8

Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Сизинъ бош сёзлеринъиз ичюн, корьген ялан руяларынъыз ичюн Мен сизлерге къаршы чыкъам. – РАББИ-ТААЛЯ бойле дей.

Даниял 9:20

Мен лаф этип дува эткенимде, гуналарыма ве Исраиль халкъымнынъ гуналарына пешман олгъанда, Алламнынъ азиз дагъы ичюн РАББИ-Тааляма ялваргъанымда,

Левийлилер 6:5

Эгер о, ялан шейде емин этсе, бутюнлей одев тёлемек керек. Бунъа одевнинъ беш пайда бир пайыны къошсун ве къабаат ичюн къурбанны кетиргенде, оны одевни алмагъа акъкъы олгъан адамгъа къайтарсын.

Зекерья 10:2

Эв путчыкъларнынъ лафы бош, фалджылар яланларны коре ве ялан тюшлерни анълата. Олар бош лафнен теселли бере. Онынъ ичюн, къой-эчкилер киби, долашалар, чобаны ёкъ олгъаны ичюн, хорланалар.

Зекерья 13:9

Къалгъан учьте бир пайыны атешке алып кетиреджегим, оларны, кумюш киби, иритип темизлейджегим, алтын киби, сынайджагъым. Олар Мени Адымнен чагъыраджакъ, ве Мен оларгъа джевап береджегим. Мен: «Олар – Меним халкъым», – дейджегим. Олар да: «РАББИ – Алламыз», – дейджеклер.