4 Оразаны туткъанда, къавгъа ве даваларны чокълаштырасынъыз, башкъаларны юмрукънен яман урасынъыз. Оразаны ойле туткъанда, сеслеринъиз тёпеде эшитильмейджек.
Яман адамларнынъ чалгъан къурбаны пистир, къара ниетнен чалынгъан къурбан ондан бетердир.
Къолларынъызны Манъа узаткъанларынъызда, сизни корьмейим деп, козьлеримни къапатаджагъым. Дуваларынъызны чокълаштыргъанынъызда, эшитмейджегим. Ольдюрген адамларнынъ къанындан къолларынъыз къырмызы.
РАББИ Озь халкъынынъ башлыкъларынен ве акъсакъалларынен давалашаджакъ: «Сиз юзюм багъларыны боздынъыз, эвлеринъиз ёкъсуллардан тартып алынгъан шейлерге толу.
Сиз не ичюн халкъымны къыйнайсынъыз? Не ичюн ёкъсулларны чекиштиресинъиз?» – дей Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы.
Амма къабаатларынъыз сизни Алладан айырды, гуналарынъыз ичюн, сизни эшитмесин деп, О сизден башыны чевирди.
Орюмчек йиплери урбагъа ярамаз, эллеринен япкъан шейлерини кийип оламазлар, япкъанлары – адалетсиз ишлер, къолларында – зорбалыкътыр;
Амма шимди де РАББИ айта ки: – Ашамайып-ичмейип, агълап ве зар чекип, джан-юректен Манъа къайтынъыз.
Сонъ падиша озь адындан ве буюк адамларынынъ адындан бойле илян этмеге буюрды: – Халкъ бир шей ашамасын-ичмесин. Айванлар, туварлар ве къой-эчкилер де бир шей ашамасын, отлакъкъа бармасын, сув ичмесин.
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Кок Падишалыгъыны инсанларнынъ огюнде къапатып, озьлеринъиз де кирмейсиз, кирмеге истегенлерни де йибермейсиз.
Олар тул къадынларнынъ эвлерини тутып алалар, козьге корюнмек ичюн узун дувалар окъуйлар. Оларнынъ джезасы энъ агъыр оладжакъ, – деди.
Исаны Каяфанынъ эвинден преториягъа алып бардылар. Саба эрте эди. Песах ашыны ашамагъа истеп, еудийлер арамланмакъ истемедилер ве преториягъа кирмедилер.