20 Амма яман адамлар – къутургъан денъиз кибидир. Раат олып оламай, сувлары чамурны ве писликни котерип аталар.
Арамнынъ падишасы шу себептен гъазапланды. Хызметчилерини чагъыртып, олардан: – Айтынъыз манъа, бизимкилерден ким Исраильнинъ падишасына ярдым эте? – деп сорады.
Яман адамларнынъ башына исе беля! Эткен ишлери ичюн къазангъанларыны кореджек.
Бетлерининъ сымалары оларгъа къаршы шаатлыкъ эте; олар гуналары акъкъында ачыкъ айталар, Содом халкъы киби, гизлемейлер! Вай, джанларына беля! Бу яманлыкъны башларына озьлери тюшюрдилер!
– Яманларгъа тынчлыкъ-аманлыкъ ёкъ! – дей РАББИ.
Аманлыкъ ёлларындан хаберлери ёкъ, юрген ерлеринде адалет ёкъ. Туткъан ёллары къыйыштыр, о ёлдан кеткен эр кес аманлыкъны бильмез.
Дамаск акъкъында. Хамат ве Арпад шеэрлери масхара олды; яман бир хабер эшитип, рухтан тюштилер, далгъалангъан денъиз дайын, тынчланып оламайлар.
Севги акъшамларынъызда бу адамлар – къара лекелердир. Олар сизлернен берабер къоркъмайып ашап-ичелер, лякин тек озьлерини бакъалар. Олар – ельнен алып кетирильген ягъмурсыз булутлардыр, кеч кузьде мейвасыз къалгъан, тамырынен чыкъарылып ташлангъан, эки кере ольген тереклердир.
Олар – денъизнинъ къутургъан далгъалары, озь айып ишлерини, далгъалар озь копюгини киби, этрафкъа сачалар. Олар – бош кезген йылдызлардыр. Оларгъа эбедиен энъ къою къаранлыкъ азырлангъандыр.