19 ве олар Мени макътайджакълар. Узакътаки ве якъындакилерге тынчлыкъ-аманлыкъ олсун! – дей РАББИ. – Мен оларны яхшы этеджегим!
Я РАББИ! Сен бизге тынчлыкъ-аманлыкъ бересинъ, бутюн ишлеримизни онъундан кетиресинъ!
Санъа бутюнлей ишангъангъа тынчлыкъ-аманлыкъ бересинъ, иманлары сарсылмаз олгъанны сакълайсынъ, чюнки о, Санъа ишана.
Догърулыкъ тынчлыкъ-аманлыкъ кетиреджек, догърулыкъ эбедиен раатлыкъ ве хавфсызлыкъ береджек.
Рухтан тюшкенни сёзнен юреклендирейим деп, РАББИ-ТААЛЯ манъа акъыллы лаф этмеге къабилиетини берди. Акъыллы адам киби динълейим деп, эр саба къулагъымны уята.
Сёзлеримни агъзынъа къойдым, сени къолумнен къорчаладым, коклерни ерлештирдим, ер юзюни пекиттим, Сионгъа: «Сен – Меним халкъымсынъ!» – дедим.
– Оларгъа берген васиетим будыр, – дей РАББИ. – Сеннен булунгъан Рухум ве агъзынъа къойгъан сёзлерим эбедиен эм сенинъ агъзынъда, эм балаларынънынъ агъзында, эм торунларынънынъ агъызларында къаладжакъ. Шимдиден ве эбедиен ойле оладжакъ!
Оны дудакъларыма тийдирип: – Мына, бу, агъзынъа тийди, энди къабаатынъ ёкъ олды, гунанъ да багъышланды, – деди.
Мен санъа шифа берерим, яраларынъны яхшы этерим, – дей РАББИ. – Санъа «ред этильген, кимсе сорамагъан-арамагъан Сиондыр», – дей эдилер.
Лякин Мен бу шеэрге илядж ве шифа береджегим, оны яхшы этеджегим, оларгъа аманлыкъ ве акъикъат байлыгъыны ачаджагъым.
Эй, Исраиль! РАББИге, сенинъ Алланъа къайт! Къабаатларынъдан сен йыкъылдынъ.
Оларны Менден узакълашмагъа истеклеринден тедавийлерим, джан-юректен оларны севеджегим, оларгъа къаршы ачувым ятышаджакъ.
О вакъыт Мен кене халкъларгъа темиз тиллерни берерим, ве оларнынъ эписи РАББИнинъ Адыны чагъыраджакъ, бирликте Манъа хызмет этеджек.
О заман Эфраимнинъ дженк арабаларыны, Ерусалимдеки атларны ёкъ этеджегим, ве дженк яйлары къырыладжакъ. О, халкъларгъа тынчлыкъ-аманлыкъ бильдиреджек. Онынъ падишалыгъы денъизден денъизге, дерьядан ер юзюнинъ уджуна къадар оладжакъ.
Эгер о эв бунъа ляйыкъ олса, тилеген барышыгъынъыз анда кирсин, ляйыкъ олмаса исе, сизге къайтып кельсин.
Иса шегиртлерине: – Бутюн дюньяны айланып чыкъынъ ве яратылгъаннынъ эписине Къуванчлы Хаберни илян этинъ!
– Юкъары коклерде Аллагъа шан-шурет! О мемнюн олгъан адамларгъа ер юзюнде барышыкъ олсун! – дедилер.
Мен сизни ойле бир лафкъа уста ве икметли этерим ки, сизге къаршы чыкъкъанлардан ич бириси къаршынъызгъа турып, ич бир шей айтып оламаз.
Алла Озь Сёзюни Исраиль огъулларына ёллап, Иса Месихнинъ ярдымынен барышыкъ илян этти. Шу Иса – эписининъ Раббисидир.
Бу ваде сизлернен балаларынъызгъа ве даа узакъта олгъан, бизим Алла Раббимиз чагъыргъан эписи адамларгъа берильген, – деди.
Лякин, бир вакъытлары узакъ олсанъыз да, шимди сиз Иса Месихте, Месихнинъ къаны ярдымынен якъын олдынъыз.
Мен ичюн де дува окъунъыз: эр вакъыт агъзымны ачкъанымда, манъа керек олгъан сёз берильсин, Къуванчлы Хабернинъ сырыны къоркъмайып бильдирейим.
Токътамайып, макътав къурбанларыны Аллагъа Иса аркъалы багъышлайыкъ, эр вакъыт бизим тиллеримизнен Онынъ Адына шукюр этейик.