Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 57:17 - Мукъаддес Китап

17 Арам къазанч гуналарына ачувланып, оны урдым, юзюмни сакъладым, пек гъазапландым, лякин олар, юзь чевирип, озь ёлларындан кеттилер.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 57:17
29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Козь корьгени джан истегенинден яхшыдыр. Бу да бошуна ве ель къувалавдыр.


Вай-вай-вай! Гуналы миллет, пек къабаатлы халкъ, ярамазларнынъ сою, бозукъ огъуллар РАББИден вазгечтилер, Исраильнинъ Азизини терк эттилер, Онъа аркъа чевирдилер.


Халкънынъ топрагъы алтын ве кумюшке толу олды, байлыгъынынъ сонъу ёкъ. Топрагъы атларгъа да толу олды, арабалары сайысыздыр.


Якъупны харап этмеге, Исраильни чайпамагъа ким ёл берди? Биз РАББИнинъ огюнде гуна яптыкъ, шунынъ ичюн О, ойле шейлер япты. Исраиллилер Онынъ ёлларындан юрмеге истемедилер, Къануныны динълемедилер.


Керчектен, Сен – Озюнъни гизлеген бир Алласынъ, Исраильнинъ Алласы, Къуртарыджыдыр.


Олар тойып оламагъан, ачкозь копеклердир, акъылсыз чобанлардыр, эписи озь ёлуна бакъалар, тек озь файдаларыны тюшюнелер.


Я РАББИм! Къарардан зияде ачувланма, къабаатымызны эбедий акъылынъда тутма. Бизге бакъ, эпимиз – Сенинъ халкъынъмыз!


Бугъаны сойгъан – адамны ольдюргенге ошай, къойны къурбан чалгъан – копекнинъ бойнуны къыргъан кибидир, ашлыкъ бахшышыны кетирген – домуз къаныны кетирген киби, къокъулы отларны якъкъан – бош путкъа ибадет эткен кибидир. Олар озь ёлларыны сайладылар, джанлары да эткен арамлыкъларындан кейф ала.


Якъупнынъ эвинден юзюни сакълагъан РАББИни беклейджегим, Онъа ишанаджагъым.


Амма халкъ оны Ургъангъа ялвармады, Ордулар РАББИсини къыдырмады.


– Балаларынъызны бошуна джезаладым, олар тербиелеримни огренмедилер. Йыртыджы арслан киби, къылычларынъызнен пейгъамберлеринъизни ольдюрдинъиз.


– Сенинъ не козьлеринъ, не акъылынъ бар! Сен тек арам къазанчкъа ынтыласынъ, къабаатсыз къанны тёкесинъ, зулум ве зорбалыкъ япасынъ.


– Арткъа къайтынъыз, эй, ёлдан урулгъан балалар! – дей РАББИ. – Мен сизинъ эфендинъиз олдым. Шеэрлеринъизден бирер адам, къабилелеринъизден экишер адам алып, Сионгъа кетиреджегим,


– Арткъа къайтынъыз, ёлдан урулгъан балалар, инатлыгъынъызны тедавийлерим. – Иште, биз Санъа келемиз. Сен – РАББИ, бизим Алламызсынъ.


Я РАББИ, козьлеринъ акъикъатны корьмейджекми? Сен оларны урдынъ – олар такъаттан кесильмеди; къырып ташладынъ – джезаны къабул этмеге истемейлер, таштан къатты олдылар, тёвбе этмеге истемедилер.


Сен буюк сувлар янында яшайсынъ, байлыгъынъ пек буюк олды! Сонъунъ кельди, ачкозьликнинъ заманы толды.


– Эм кучюги, эм буюги – эр кес арам къазанчны къыдыралар; эм пейгъамберлер, эм руханийлер – эписи алдаталар.


Бунынъ ичюн апайларыны башкъаларына, тарлаларыны башкъа сабыларгъа береджегим. Олар, эм кучюги, эм буюги арам къазанчны къыдыралар, эм пейгъамберлер, эм руханийлер эписи алдаталар.


Мен гъайретнен динъледим, лякин догърусыны айтмадылар, кимсе озь яманлыгъы ичюн пешман этмеди, кимсе «Недир япкъаным?» – деп сорамады, дженкке атылгъан ат киби, эр бири озь ёлуна къайтты.


Меним халкъым сюрю-сюрю санъа келе, сенинъ огюнъде отурып, сёзлеринъни динълей, амма оларны беджермей. Олар тек беден истеклери акъкъында лаф этелер, тек озь файдасы ичюн иш япалар.


Сонъ эписине мураджаат этип: – Бакъынъыз, эр тюрлю нефисхорлыкътан сакът олунъыз. Инсан омрю онынъ мал-мулькюнинъ чокълугъына багълы дегиль, – деди.


Онынъ ичюн, сизинъ гуналы табиатынъызны: ороспулыкъ, пислик, ахлякъсызлыкъ, яман арзулар ве путперестликке тенъ олгъан ачкозьликни ёкъ этинъиз.


Зенгин олмагъа истегенлер сынавларгъа ве къапкъангъа тюшелер, чокъ бош ве зарарлы истеклерге бойсуналар, ве бу истеклер адамларны олюмге ве эляк чукъурына ёллай.


Козьлери ороспулыкъкъа толалар, токътамайып гуна япалар. Олар зайыф адамларны ёлдан уралар; юреклери къызгъанчлыкъны яхшы огренгенлер. Олар – лянет балаларыдыр.


Олар къызгъанчлы олгъанындан, ялтакъ сёзлернен сизни къапкъангъа тутаджакълар, амма оларнынъ джезасы чокътан берли азыр тура, оларнынъ олюми де кеч къалмаз.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ