Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 55:7 - Мукъаддес Китап

7 Яман адам – озь ёлуны, беля кетирген киши – озь къара ниетлерини ташласын ве РАББИге, Алламызгъа, къайтсын. Рабби мераметли олып, оны багъышлайджакъ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 55:7
61 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИ адамларнынъ ер юзюнде яманлыгъы чокъ олгъаныны, оларнынъ эписи тюшюнджелери ве юреклерининъ ынтылувлары эр вакъыт тек яман олгъанларыны корьди.


О, Асанынъ огюне чыкъып, шойле деди: – Динъленъиз мени, Аса ве ехудалыларнынъ ве биньяминлилернинъ эписи! Сиз РАББИнен олгъанда, РАББИ де сизлернен ола. Эгер сиз Оны къыдырсанъыз, Оны тапарсынъыз. Эгер сиз Оны къалдырсанъыз, О да сизни къалдыраджакъ.


Амма беля куньлеринде олар РАББИге, Исраильнинъ Алласына ялварсалар ве Оны къыдырсалар, РАББИ оларгъа Озюни тапмагъа ёл косьтереджек.


Хаберджилер падишанынъ ве онынъ башлыкъларынынъ мектюплерини бутюн Исраиль ве Ехуда топракъларына алып кеттилер ве, падишанынъ буюргъанына коре, бойле дей эдилер: – Эй, Исраиль огъуллары! Ибраим, Исхакъ ве Исраильнинъ Алласына РАББИге къайтынъыз. Сонъ О да, Ашшур падишаларынынъ къолундан сагъ къалгъанларынъызгъа къайтар.


О, Онъа дува этти, ве Алла онъа къулакъ асты, онынъ ялварувыны эшитти ве оны Ерусалимге падишалыгъына къайтарды. О заман Менашше Алла РАББИ олгъаныны анълады.


ве о вакъыт Меним Адымнен адлангъан Меним халкъым боюн эгсе, дувалар этсе ве Мени къыдырсалар, эгер озь яман ёлларындан вазгечселер, Мен оларны коклерден эшитирим, гуналарыны багъышларым ве оларнынъ топрагъыны тедавийлерим.


Къудретлиге айлансанъ, янъыдан котерилирсинъ, тек яманлыкъны чадырынъдан узакълаштыр.


Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ маскили. Эдомлы Доэг Шаулнынъ алдына барып:


Гуналарыны гизлеген адам хайырыны корьмез, тёвбе этип оларны ташлагъангъа исе мерамет этерлер.


Эгер Мени динълемеге истесенъиз, топракънынъ энъ яхшы берекетлери сизинъ оладжакъ.


РАББИ Якъупны аджыйджакъ, кене Исраильни сайлайджакъ, оларны топракъларында ерлештиреджек. Башкъа халкълар оларгъа къошуладжакъ, Якъупнынъ эвине япышаджакълар.


Мен къаравуллыкъ этип: – Саба якъын, амма гедже даа битмеди. Даа сорайджакъ олсанъыз, келип соранъыз, – деп джевап бердим.


Эй, Исраиль огъуллары! о къадар инатлыкънен юзюнъизни чевирген РАББИнъизге къайтынъыз!


Алчакъ адамнынъ да арекетлери яман, къара ишлерни япмагъа ниетлене; фукъаре акълы олса да, оны яланларнен ёкъ эте.


– Ерусалимнен йымшакъ лаф этинъиз, онъа хабер этинъиз: дженк вакъты битти, къабааты ичюн одеме этильди, бутюн ишлеген гуналары ичюн РАББИнинъ къолундан эки къат корьди.


Гуналарны багъышлагъан – Меним, тек Меним. Бир даа оларны акъылыма кетирмейджегим.


Къанунсыз япкъанларынъны, думан киби, къувдым, гуналарынъны, булут киби, къуваладым. Мен сени сатын алдым, шунынъ ичюн Манъа къайтынъыз.


Дагълар гъайып олур, байырлар сарсылыр, буюк севгим исе сенден айырылмаз, аманлыкъ васиетим де сарсылмаз, – дей санъа мерамет эткен РАББИ.


Гъазабымнынъ къызгъын заманында бир аньге сенден юзюмни чевирдим, амма эбедий севгинен багъышлайджагъым, – дей сени къуртаргъан РАББИ.


Мен сайлагъан ораза будыр: яманлыкъ бугъавларыны чыкъарынъыз, боюндырыкъ багъларыны чезинъиз, эзиетленгенлерни азатлыкъкъа йиберинъиз, эр бир боюндырыкъны йыкъынъыз.


аякълары яманлыкъкъа чапар, къабаатсыз къанны тёкмеге ашыкъар. Фикирлери – яман фикирлердир, чевре-четини йыкъа ве къыралар.


– Арткъа къайтынъыз, эй, ёлдан урулгъан балалар! – дей РАББИ. – Мен сизинъ эфендинъиз олдым. Шеэрлеринъизден бирер адам, къабилелеринъизден экишер адам алып, Сионгъа кетиреджегим,


Онынъ ичюн ягъмурлар кесильди, баарь ягъмуры да ягъмады. Сенинъ бетинъ – ороспунынъ бетидир, ич де утанмадынъ-арланмадынъ.


Эй, Ерусалим, къуртулмакъ ичюн, юрегинъни яман шейлерден темизле. Къара ниетлеринъ ичинъде даа не къадар къаладжакъ?


Туткъан ёлларымызны сынап огренейик ве РАББИге къайтайыкъ;


Шунынъ ичюн Исраиль халкъына айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Тёвбе этинъиз! Путлардан вазгечинъиз, пис арамлыкъларынъыздан юзьлеринъизни чевиринъиз!


Оларгъа шойле джевап бер: «Озюмнен ант этем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Мен гунакярнынъ олюмини истемейим, амма онынъ ярамай ёлларындан къайтып, яшайджагъыны истейим. Къайтыныз! Озь яман ёлларынъыздан къайтынъыз! Исраиль халкъы, сиз ольмек керексинъизми?»


– Бу – буюк Вавилон дегильми? Мен оны падиша отургъан ер олмагъа ве буюклигимни шерефлемеге кучьлю къудретимнен къурдым, – деди.


Алла оларнынъ ишлерини, яман ёлларындан чевирильгенлерини корип, оларгъа эвельден айткъан фелякетни ёллайджагъына языкъсынды ве беляны ёлламады.


юреклеринъизде якъынынъызгъа къаршы биринъиз яманлыкъ япмагъа тюшюнменъиз, ант эткенде ялан айтмагъа ынтылманъыз; бунынъ эписинден Меним юрегим къайта, – дей РАББИ.


– Сизлер барып: «Мен къурбан истемейим, мерамет истейим», – деген сёзлернинъ манасыны анъламагъа тырышынъыз. Мен инсафлы адамларны дегиль, гуналыларны чагъырмагъа кельдим.


– Ичтен, я да инсаннынъ юрегинден яман фикирлер, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, адам ольдюрюв,


Мына бу яманлыкъларнынъ эписи адамнынъ ичинден чыкъып, оны арам этелер.


Сизге айтам: тёвбе эткен бир гуналы ичюн Алланынъ мелеклери бойле де къуванаджакълар.


Меним бу огълум олю эди – тирильди, гъайып олды – тапылды», – дей. Сонъ олар байрам япа башлайлар.


– Шунынъ ичюн Мен санъа айтам: онынъ чокъ гуналары багъышланды, чюнки онынъ севгиси буюк. Кимге аз багъышланса, о, аз севе.


Башта Дамаскта, сонъ Ерусалимде ве бутюн Еудие топракъларында яшагъанларны, сонъ башкъа ерлердеки миллетлерни тёвбе эттирип, Аллагъа къайтмагъа ве тёвбеге ярашкъан ишлерни беджермеге чагъыра эдим.


Бунынънен, гуналарынъыз багъышланмасы ичюн тёвбе этинъиз ве Алланынъ ёлуна къайтынъыз.


Сонъ истек эп артып, гунагъа алып кетире, япылгъан гуна исе адамны олюмге алып кетире.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ