Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 55:6 - Мукъаддес Китап

6 РАББИни тапмагъа чареси олгъанда, Оны къыдырынъыз, О, якъын олгъанында, Оны чагъырынъыз.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 55:6
45 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Эй, Сулейман, огълум! Бабанънынъ Алласыны биль. Онъа джан-гонъюльден ве озь ираденънен хызмет эт. РАББИ эписи юреклерни сынай, эписи ой-фикирлерни анълай. Эгер Оны къыдырсанъ, тапарсынъ. Эгер Оны унутып къалдырсанъ, О да сени эбедий къалдырыр.


– Лякин япкъан яхшылыкъларынъ да бар, чюнки сен топракътан Ашера путуна табынма диреклерини ёкъ эттинъ ве джан-юректен РАББИни къыдырдынъ.


Элам союндан олгъан Ехиэлнинъ огълу Шекъанья Узеирге шойле деди: – Биз Алламыз огюнде имансыз шей яптыкъ, мемлекетнинъ халкъларындан къызларыны апай этип алдыкъ, амма Исраильнинъ даа умюти бар!


Эгер сен Алланы къыдырсанъ, Къудретлиге ялварсанъ,


Къабаатсыз юрген, адалетни къорчалагъан, юрегинден акъикъатны айткъан адам.


РАББИ Озь халкъы ичюн бойнуз котерди; Озь азизлерининъ эписине, Исраиль огъулларына, Озюне якъын олгъан халкъына макътав йырыны берди! Эльхамдюлилля!


РАББИ – Озь халкъынынъ къудретидир; Озь сайлагъан падишаны О, къорчалар ве къуртарыр!


Коклер РАББИнинъ сёзюнен яратылгъан, бутюн кок ордулары Онынъ Рухунен япылгъан.


Бош ерде манъа душман олгъанлар тантана япмасын, себепсиз нефрет эткенлер бири-бирине козь къыпмасын.


Баш чалгъыджы ичюн. Телли чалгъы алетлеринде. Асафнынъ зебуры. Йыр.


Эй, халкъ къабилелери, РАББИни алгъышланъыз, РАББИнинъ шурети ве къудретини алгъышланъыз!


Мени севгенлерни мен де севем, мени къыдыргъанлар мени тапарлар.


Эй, Сион халкъы, къуванчнен къычырынъыз! Аранъыздаки булунгъан Исраильнинъ Азизи буюктир!


Санъа геджесинен джаным ынтыла, Сени ичимдеки рухум къыдыра! Ер юзюнде къарарларынъ олгъанда, дюньяда яшагъанлар догърулыкъкъа огренир.


Мен дегенде, ер юзюнинъ къаранлыкъ еринде гизли айтмадым. Якъупнынъ эвлятларына: «Мени бошуна къыдырасынъыз», – демедим. Мен – акъикъатны айткъан, догърусыны ачкъан РАББИдирим!


Эй, дюньянынъ дёрт тарафындакилер! Манъа айланынъыз ве къуртулыш тапынъыз. Мен – Алла! Башкъасы ёкъ!


Догърулыгъымны якъынлаштырдым, энди о узакъ дегиль, къуртарышым кечикмейджек. Сионгъа къуртулышны, Исраильге дюльбер шуретимни береджегим.


РАББИ бойле дей: – Келишикли вакъытта сени эшиттим, о куню санъа ярдым бердим, сени къуртардым. Сени къорчалайджагъым, халкълар ичюн сени васиет этеджегим, ер юзюни гъайрыдан тиклейджегим, йыкъылгъан ерлерни сабыларына къайтараджагъым,


О вакъыт РАББИни чагъыргъанда, О эшитеджек, ярдым сорагъанда, РАББИ: «Мен мындам», – айтаджакъ. Аранъыздан эр тюрлю боюндырыкъны гъайып этсенъиз, къабаатламагъа битирсенъиз, яманламакътан вазгечсенъиз,


Мени къыдыргъан халкъым Шарон еринде къой-эчкилерини отлатаджакъ, туварлары Акъор вадийинде раатланаджакъ.


Олар чагъырмаздан эвель, Мен джевап береджегим, лафларыны битирмезден эвель, Мен энди эшитеджегим.


Сизлерге: «Эр биринъиз яман ёлунъыздан, яман ишлеринъизден къайтынъыз ве РАББИ асырдан асыргъа деделеринъизге берген топракъта яшанъыз, – дедилер.


Мени чагъыр – джевабымны берерим, сен бильмеген аджайип гизли шейлерни косьтеририм.


Шунынъ ичюн Исраиль халкъына айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Тёвбе этинъиз! Путлардан вазгечинъиз, пис арамлыкъларынъыздан юзьлеринъизни чевиринъиз!


Оларгъа шойле джевап бер: «Озюмнен ант этем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Мен гунакярнынъ олюмини истемейим, амма онынъ ярамай ёлларындан къайтып, яшайджагъыны истейим. Къайтыныз! Озь яман ёлларынъыздан къайтынъыз! Исраиль халкъы, сиз ольмек керексинъизми?»


РАББИ манъа: – Инсан огълу! Оларнынъ не япкъаныны коресинъми? Исраиль халкъы мында пек джиренч ишлер япа. Шунынъ ичюн Мен Азиз Еримден узакълашырым. Сен даа да бетер пис шейлерни кореджексинъ.


– Бу – буюк Вавилон дегильми? Мен оны падиша отургъан ер олмагъа ве буюклигимни шерефлемеге кучьлю къудретимнен къурдым, – деди.


Озьлеринъиз инсафлы ишлер сачынъыз ве ишанчлы севгини джыярсынъыз. Юреклеринъизнинъ къазылмагъан топрагъыны къазынъыз, чюнки РАББИни къыдырмагъа вакъыт кельди. О заман РАББИ кельгенде, сизге акъикъатны ягъдыраджакъ.


РАББИге къайтынъыз, ве сагъ къалырсынъыз. Ёкъса О, атеш киби, Юсуф эвине атыладжакъ ве Бет-Эльни якъып ёкъ этеджек. Янгъынны сёндюреджек кимсе олмаз.


Эм адамлар, эм айванлар къаба токъулгъан басмадан урба кийсинлер ве гъайретнен ярдым сорап, Аллагъа ялварсынлар. Эр кес озь яман ёлундан чевирильсин ве озь акъсызлыгъыны къалдырсын.


Эгер бириси сени къадыгъа джевап бермек ичюн алып кетсе, даванъызны даа вакъыт олгъанда, ёл бою чезинъиз. Ёкъса ракъибинъ сени къадыгъа, къады исе аписхане аскерине береджек. Сонъ сени зиндангъа ташларлар.


Эв Саиби турып къапуны къапаткъанда, сиз тышарыда къалып: «Рабби! Бизге ачып бер!» – деп къапуны такъылдата башлайджакъсыз. Лякин О сизге: «Ким ве къайдан олгъанынъызны бильмейим», – деп джевап береджек.


Иса оларгъа кене: – Мен якъында кетеджем. Сиз Мени къыдыраджакъсыз, амма гуналы олып оледжексиз. Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз, – деди.


Онынъ ичюн, сизге ялварам: меним сизлер ичюн азапларым себебинден рухтан тюшменъиз. Олар – сизинъ шуретинъиздир.


Лякин анда РАББИ-Таалянъызны къыдырып башласанъыз, Оны джан-юректен къыдырсанъыз, тападжакъсынъыз.


Алламыз олгъан РАББИге дува эткенимизде, О бизге эр вакъыт пек якъындыр. Аллалары о къадар якъын олгъан насылдыр бир къудретли миллет бармы?


Башта адамларгъа къуртулыш акъкъында Рабби бильдирди, шуны бизге Оны эшиткенлер тасдыкълады, Алла оны бельгилернен, аджайип шейлернен ве эр тюрлю къудретли ишлернен исбатлады, эм де Озь истегинен адамларгъа Мукъаддес Рухны берди. Эгер биз бу къуртулыш хаберине къулакъ асмасакъ, джезадан насыл этип къуртуладжакъмыз?


Ич кимсе гунагъа алданмасын, юрегини таш киби этмесин деп, «бугунь» демеге даа мумкюн олгъанда, бири-биринъизге эр кунь акъыл огретинъиз.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ