Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 55:3 - Мукъаддес Китап

3 Къулакъ асынъыз, яныма келинъиз; динъленъиз де, джанынъыз сагъ оладжакъ. Мен сизге эбедий васиет береджегим, Давуткъа берильген сёзлерни береджегим.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 55:3
45 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Санъа ве эвлятларынъа берген васиетимни эбедиен сакълайджагъым. Эбедий васиетим будыр: «Мен сенинъ Алланъ ве эвлятларынънынъ Алласы оладжагъым.


Ехуданынъ къолундан акимиет таягъы тюшмез, аякъларынынъ янындан акимдарнынъ таягъы кетмез. Сонъ Шило келеджек, ве халкълар онъа боюн эгеджеклер.


Эльбетте, эвим бойлеликнен Аллада! О манъа там ве яхшы къорулгъан эбедий васиет берди. Бутюн меним къуртулышым, бутюн меним истеклерим Ондан дегильми?


Шимди меним сюлялеме яхшылыкъ яп, ве о, даима Сенинъ огюнъде олсун! Сен, РАББИ-ТААЛЯ, манъа сёз бердинъ! Сен манъа яхшылыкъ япкъанынъ ичюн, къулунънынъ эви эбедий Сенинъ хайырынъда олсун! – деди.


РАББИ-Тааля! Сенинъ Месихинъден юзь чевирме. Сенинъ къулунъа Давуткъа олгъан буюк севгинъни акъылда тут.


Эй, Алла, халкълар Сенинъ мирасынъны басып алдылар, Мукъаддес Сарайынъны арам эттилер, Ерусалимни харабеге чевирдилер.


– Эгер сизлер РАББИ-Таалянъызнынъ айткъанларыны эшитсенъиз ве Онынъ козю алдында истегенини этсенъиз, эгер эмирлерине къулакъ ассанъыз ве эписи низамнамелерини кутьсенъиз, о заман Мен мысырлыларгъа ёллагъан хасталыкълардан бирини сизге ёлламам. Мен – РАББИм, сенинъ Тедавийлейиджинъим, – деди РАББИ.


Огълум, сёзлериме дикъкъат эт, айткъанларыма къулакъ ас.


Эмирлеримни тут ве яша, огреткенлеримни, козь бебеги киби, сакъла.


Эй, халкъым, Мени динъленъиз! Эй, джемаатым, Манъа къулакъ асынъыз! Менден Къанун чыкъаджакъ, халкъларгъа ярыкъ Меним адалетли судум оладжакъ.


Дагълар гъайып олур, байырлар сарсылыр, буюк севгим исе сенден айырылмаз, аманлыкъ васиетим де сарсылмаз, – дей санъа мерамет эткен РАББИ.


Гъазабымнынъ къызгъын заманында бир аньге сенден юзюмни чевирдим, амма эбедий севгинен багъышлайджагъым, – дей сени къуртаргъан РАББИ.


Мен, РАББИ, адалетни севем, чайпавнен зорбалыкъны корьмеге истемейим, мукяфатларыны акълылыкънен береджегим, оларгъа эбедий васиетни береджегим.


Лякин РАББИге, оларнынъ Алласына, ве Мен береджек Давут падишагъа хызмет этеджеклер.


Мен оларгъа эбедий васиет береджегим, оларгъа бир даа аркъамны чевирмейджегим, эр вакъыт эйилик япаджагъым, Менден ич айырылмасынлар деп, юреклерине къоркъу сачарым.


Якъупнынъ ве къулум Давутнынъ эвлятларыны да ред этмейджегим, Давутнынъ эвлятларындан падишаны сайлайджагъым, ве о, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ эвлятларына башлыкъ этеджек. Мен оларны эсирликтен къайтараджагъым, оларгъа мерамет этеджегим.


– Бермезлер, – деди Йирмея. – Мен санъа айткъан РАББИнинъ сёзюни динъле. О заман эписи яхшы олур, ве сен джанынъны къуртараджакъсынъ.


Сионгъа кеткен ёл акъкъында сорайджакълар, юзьлерини онъа тараф чевирип: «Айдынъыз, РАББИге къошулайыкъ, эбедий унутылмыз васиетини къабул этейик», – дейджеклер.


Амма Мен яшлыкъ куньлеринъде санъа берген васиетимни акъылыма кетиреджегим, васиетиме эр вакъыт ишанчлы оладжагъым.


Мен, РАББИ, оларнынъ Алласы оладжагъым, къулум Давут исе оларнынъ ёлбашчысы оладжакъ. Мен, РАББИ, сёз берем.


Мен оларгъа аманлыкъ васиетини береджегим, топракътан яман кийик айванларны ёкъ этеджегим, ве къойларым къоркъмайып, чёллерде яшайджакълар ве орманларда юкълайджакълар.


Мен оларгъа аманлыкъ васиетини береджегим. Бу васиет оларгъа эбедий оладжакъ. Оларны ерлештирип, чокълаштыраджагъым. Оларнынъ арасында Меним Азиз Еримни эбедиен къояджагъым.


Меним низамнамелеримни ве къарарларымны тутунъыз ве беджеринъиз. Оларны беджерген адам оларнынъ ярдымынен яшайджакъ. Мен – РАББИм.


Шунынъ ичюн РАББИ Исраиль эвине бойле дей: – Манъа къайтынъыз, ве сагъ къалырсынъыз.


РАББИге къайтынъыз, ве сагъ къалырсынъыз. Ёкъса О, атеш киби, Юсуф эвине атыладжакъ ве Бет-Эльни якъып ёкъ этеджек. Янгъынны сёндюреджек кимсе олмаз.


Агъыр юк тюбюнде къыйналгъан ве болдургъанлар! Меним яныма келинъиз – Мен сизге раатлыкъ берерим.


Сизинъ козьлеринъиз бахтлы, чюнки олар корелер. Къулакъларынъыз да бахтлы, чюнки эшителер.


Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!


Къойларым сесимни эшителер. Мен оларны билем, ве олар Меним артымдан юрелер.


Бабам Манъа берген эр бир адам Манъа келеджек. Манъа келеджек адамны исе ич бир вакъыт къувып чыкъармам.


Байрамнынъ сонъки, энъ улу кунюнде Иса турды да, къычырып: – Ким сувсагъан олса, Манъа келип ичсин.


Ким Алладан олса, Алланынъ сёзлерини эшите. Сиз исе Алладан олмагъанынъыз ичюн, эшитмейсиз.


Исаны тирильткени ве асла чюрюмесине ёл бермейджеги акъкъында исе Алла деди ки, Давуткъа ваде эткен мукъаддес, денъишмез бахшышларны сизге береджек.


Къанунны беджергенинен акъланмакъ акъкъында Муса бойле яза: «Низамнамелеримни ве къарарларымны беджерген адам оларнынъ ярдымынен яшайджакъ».


Эбедий васиетнинъ къанына бакъып, къойларынынъ буюк Чобаны, Раббимиз Исаны олюлерден тирильткен, тынчлыкъ-аманлыкъ берген Алла,


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ