РАББИнинъ буюк севгисини акъылымда тутаджагъым, Оны эр япкъан шейи ичюн макътайджагъым. РАББИ бизге эр шейни берди, исраиллилерге чокъ яхшылыкъ япты, Онынъ шефкъаты пек буюк, Онынъ севгиси пек кучьлюдир.
Бизге бир Бала догъды, бизге бир Огъул берильди! Омузлары устюне акимиет къоюлды. Онъа «Аджайип», «Насиатчы», «Кучьлю Алла», «Эбедий Баба», «Аманлыкъ Падишасы» дейджеклер.
– Мен оларгъа берген васиетим яшайыш ве тынчлыкъ-аманлыкъ васиети эди. Олар Менден къоркъсунлар деп, Мен бу васиетни бердим. Олар Менден къоркъа ве Адыма урьмет косьтере эди.
Шунынъ ичюн Мен санъа айтам: сен – Пётрсынъ, ве бу къаянынъ устюнде Мен Озь Топлашувымны къураджам. Оны олюлер дюньясынынъ кучьлери биле енъип оламайджакълар.
Сизге айткъаным догърудыр: ернен кок джоюлмагъандже, Къанундан не бир уфакътан-уфакъ ариф, арифнинъ чызычыгъы биле ёкъ олмаз. Бу шейлернинъ эписи оладжакъ.