Анда буюк бир ёл оладжакъ, о ёл «Азиз Ёл» деп адланаджакъ. Арам адамлар андан юралмайджакъ, о, тек Алланынъ ёлундан кеткенлер ичюн оладжакъ. Бу ёлдан кеткен, акъылсыз олса да, ёлуны шашырмайджакъ.
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Юреги ве бедени сюннет этильмеген ич бир ябанджыгъа Меним Азиз Ериме кирмек мумкюн дегиль. Бу ябанджы Исраиль халкъынынъ арасында яшаса да, анда кирмек олмаз.
О заман биледжексинъиз ки, Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Мен Сионда, азиз дагъымда ерлештим. Ерусалим шеэри азиз ер оладжакъ, чет адамлар бир даа оны таптамайджакъ.
Амма РАББИ дей: «Шимди къуветли ол, Зеруббавел! Сен де, Ехоцадакънынъ огълу Ехошуа, баш руханий, къуветли ол! Бу ернинъ бутюн халкъы, къуветли олунъыз ве ишке башланъыз! Мен сизлернен!» Бу – Ордулар РАББИсининъ сёзлери.