Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 52:1 - Мукъаддес Китап

1 Котериль, эй, Сион, котериль! Къудретли ол! Эй, азиз шеэр Ерусалим! Дюльбер урбаларынъны кий! Эндиден сонъ сюннет этильмеген, арам олгъан ич кимсе къапуларынъдан кирмейджек!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 52:1
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИнинъ Адына ярашкъан шуретини беринъиз, бахшышлар кетирип, Онынъ огюне келинъиз! Мукъаддес шуретинде олгъан РАББИге ибадет этинъиз!


Халкънынъ башлыкълары Ерусалимде яшай эдилер. Къалгъан халкъ исе джереп чекти, ве джерепке коре халкънынъ онда бир къысмы мукъаддес шеэрге Ерусалимге яшамагъа кетти, башкъа докъуз къысмы исе озь шеэрлеринде къалдылар.


РАББИнинъ ишлери – шанлы-шуретлидир, Онынъ адалети – эбедийдир.


Шурет ве улу шанлыкъ ичюн Харун агъанъа азиз урбалар яп.


Харуннынъ огъулларына да халатлар, къушакълар ве шурет ве улу шанлыкъ ичюн башларына сарыкълар яп.


Адалетке толу ишанчлы баш шеэр насыл олды да, ороспу шеэрине чевирильди? Эвель ичинде акъикъат яшай эди, шимди исе – ольдюргенлер.


Эвельки киби, санъа къадыларны тайинлерим, башында олгъаны дайын, меслеатчыларны къояджагъым. О заман сенинъ акъкъынъда: «Акъикъат шеэри, ишанчлы баш шеэр», – дейджеклер.


Къапуларынъызны ачынъыз: инсафлы миллет, ишанчлы халкъ кирсин.


Анда буюк бир ёл оладжакъ, о ёл «Азиз Ёл» деп адланаджакъ. Арам адамлар андан юралмайджакъ, о, тек Алланынъ ёлундан кеткенлер ичюн оладжакъ. Бу ёлдан кеткен, акъылсыз олса да, ёлуны шашырмайджакъ.


Сионда къалдырылгъанларгъа, Ерусалимде сагъ къалгъанларгъа, Ерусалимде яшамакъ ичюн Алла сайлагъан эр кеске «азиз» дейджеклер.


Азиз шеэринде яшайсыз, Исраильнинъ Алласына ишанасыз. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир.


Козюнъни котерип, чевренъе бакъ: эписи топлашып, санъа келелер. – Озюмнен ант этем, – дей РАББИ. – Олар эписи санъа бир ильван киби оладжакъ, оларны, бир келин киби, киеджексинъ.


Эй, Ерусалим! Котериль, котериль, тур аякъкъа! РАББИ санъа Озь къолунен къадени берди, къаде Онынъ ачувына толу эди. Сен къадеден ичтинъ ве аякъларынъда турып оламадынъ.


Котериль, котериль, эй, РАББИнинъ къолу! Къудретли ол! Къадимий заманлардаки киби, эвельки несиллерде олгъаны киби, котериль! Сен Рахавны парча-парча кесмединъми? Денъиз аждерханы урмадынъмы?


– Тур, парылда, ярыгъынъ кельди, РАББИнинъ Шурети устюнъден догъды.


Бутюн халкъынъ инсафлы оладжакъ, топракъкъа эбедиен сабылыкъ этеджек. Олар – Мен сачкъан фидан, къолларымнынъ иши, – Мени шуретлейджеклер.


РАББИде буюк къуванч тападжагъым, Аллам ичюн джаным шенъленеджек. О манъа къуртулыш урбаларыны, инсафлыкъ урбасыны кийдирди. Киевге, руханийге киби, башыма сарыкъ къойды, бир келинни киби, ильванларнен безетти.


Сионда къасеветленгенлерге куль ерине – сарыкъны, агълав ерине – къуванч ягъыны, тюшкен рух ерине – аджайип макътав урбасыны бермеге ёллады. Оларгъа: «Догърулыкъ эменлери, Озь шурети ичюн РАББИнинъ сачкъанлары», – дейджеклер.


Азиз шеэрлеринъ сахрагъа чевирильди, Сион бакъымсыз, Ерусалим харап олды.


Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Халкъымны эсирликтен къайтаргъанымда, Ехуда топрагъында ве шеэрлеринде кене бойле дейджеклер: «РАББИ сени багъышласын, эй, догърулыкъ булунгъан ер, эй, азиз дагъ!»


РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Юреги ве бедени сюннет этильмеген ич бир ябанджыгъа Меним Азиз Ериме кирмек мумкюн дегиль. Бу ябанджы Исраиль халкъынынъ арасында яшаса да, анда кирмек олмаз.


Сонъ мен шу адамнынъ сесини эшиттим. Оны эшиткенде, мен сезгисиз къалдым ве, бетимнен ерге тюшип, бойле алда яттым.


О заман биледжексинъиз ки, Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Мен Сионда, азиз дагъымда ерлештим. Ерусалим шеэри азиз ер оладжакъ, чет адамлар бир даа оны таптамайджакъ.


Мына, къуванчлы хаберни бильдиреяткъан, тынчлыкъ-аманлыкъны илян эткен адам дагълардан кечер. Эй, Ехуда! Байрамларынъны яп ве адакъларынъны беджер; ярамай адам сенинъ топрагъынъдан бир даа кечмейджек, о, бутюнлей ёкъ этиледжек.


Амма РАББИ дей: «Шимди къуветли ол, Зеруббавел! Сен де, Ехоцадакънынъ огълу Ехошуа, баш руханий, къуветли ол! Бу ернинъ бутюн халкъы, къуветли олунъыз ве ишке башланъыз! Мен сизлернен!» Бу – Ордулар РАББИсининъ сёзлери.


Мелек огюнде отургъанларгъа: – Кирли урбаларыны устюнден чыкъарынъыз, – деди. Сонъ Ехошуагъа: – Бакъ, къабаатынъны устюнъден алдым ве санъа байрамлыкъ урба кийдирем, – деди.


Сонъ Шейтан Исаны Ерусалимге, мукъаддес шеэрге кетирди, Алланынъ Сарайы тёпесине къойып,


Амма бабасы къулларына: «Тез олунъ, энъ яхшы урба кетирип, оны кийиндиринъиз, къолуна юзюк такъынъыз, аякъларына аякъкъап кийсетинъиз.


Эр биринъиз Месихнинъ табиатыны алдынъыз. Беденлеринъизни бакъкъанынъызда, беден истеклери сизге падишалыкъ этмесинлер.


Алла Иса Месихке инангъан эр бир адамны оларнынъ иманы ичюн акълай. Ве бунда адамларнынъ арасында ич бир фаркъ ёкъ.


ве сиз, догърулыкънен ве азиз акъикъатнен Аллагъа коре яратылгъан янъы адамнынъ табиатыны алмакъ керексинъиз.


чюнки эр ачылгъан шей – ярыкътыр. Шунынъ ичюн бойле айтылгъан: «Эй, юкълагъан, тур ве олюлерден котериль, ве Месих сени ярыкълатыр».


Не исе, Раббинен ве Онынъ къудретли къуветинен кучьлю олунъыз.


Лякин Сарайнынъ тышкъы азбарыны къалдыр, оны ольчеме; о ер башкъа халкъларгъа берильген. Олар къыркъ эки ай ичинде азиз шеэрни хорлайджакълар.


Онынъ артындан беяз атлар устюнде коклернинъ ордулары кете эдилер. Оларнынъ эписи беяз, ап-акъ индже кетен кийген эди.


Киймек ичюн келинге темиз, йылтыравукъ индже кетен урба берильди. (Индже кетен – азизлернинъ инсафлы ишлеридир.)


Мен мукъаддес шеэрни, янъы Ерусалимни корьдим. Киеви алдына безенип чыкъаяткъан келин киби, шеэр коктен, Алланынъ огюнден эне эди.


Лякин ич бир арам шей, пис ишлер япкъан я да ялан айткъан ич бир адам онъа кирмейджек, тек Къозунынъ яшайыш китабында язылгъанлар анда киреджек.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ