Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 50:2 - Мукъаддес Китап

2 Мен кельгенимде, не ичюн кимсе ёкъ эди? Чагъыргъанымда, не ичюн кимсе джевап бермеди? Сизлерни къуртармакъ ичюн, къолум къыскъардымы, аджеба? Сизлерни къорчаламакъ ичюн, кучюм биттими? Бакъынъыз! Сертнен къычыргъанымда, денъиз къуруй, озенлер сахрагъа чевириле, сув етмегенинден балыкълар оле ве сасый.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 50:2
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИ ичюн къыйын ве япып оламайджакъ шей бармы? Келеджек йылы, кесильген куню Мен санъа келирим, ве о заман Сареде энди огълан бала олур, – деди.


Хизкия сизлерни алдатмасын ве бойле айтып, сизлерни ёлдан урмасын. Онъа инанманъыз, чюнки ич бир халкънынъ ве падишалыкънынъ ич бир алласы меним къолумдан я да бабаларымнынъ къолундан озь халкъыны къуртарып оламады. Сизинъ Алланъыз да сизлерни меним къолумдан къуртармаз».


О, сувсагъан джанны тойдурды, ач олгъан джанны эйиликнен толдурды.


Муса къолуны денъизге къаршы узатты. РАББИ кучьлю шаркъий ельни уфюртип, бутюн гедже денъиз сувларыны айдады ве денъизни топракъкъа чевирди. Денъиз экиге болюнди,


Исраиль огъуллары исе денъиз ортасындаки топракътан кечтилер. Сувлар оларнынъ онъ ве сол тарафларында дивар олып турдылар.


Дерьядаки балыкъ олер, дерья фена къокъу даркъатып башлар, ве мысырлылар дерьядаки сувны ичип оламазлар».


Дерьядаки балыкъ олип, озен сасыгъаны ичюн, мысырлылар дерьядаки сувны ичип оламай эдилер. Бутюн Мысыр топрагъында къан эди.


Мен чагъырдым – сиз эшитмединъиз, къолумны узаттым – абайлагъан адам олмады.


РАББИ Мысыр денъизининъ корьфезини къурутаджакъ, къолуны котерип, дерьягъа къаршы кучьлю ельни ёллайджакъ. Дерьяны еди озенчикке боледжек ки, аякъкъапларны чыкъармайып, оны кечип оладжакъ.


Денъиздеки сувлар чекиледжек, буюк дерья битип къуруйджакъ.


РАББИ къолуны денъизге къаршы узатты, падишалыкъларны сарсытты, РАББИ Ханаан къалелерини йыкъмагъа буюрды.


Бутюн ерлернинъ аллаларындан къайсы алла озь мемлекетини менден къуртарды? РАББИ Ерусалимни менден къуртара билирми?


Бакъсам, ич бир адам ёкъ, Менден сорагъан я да акъыл берген адам ёкъ, джевап берип оладжакъ сою ёкъ.


Дагъ ве тёпелерни харап этеджегим, бутюн ешиллигини къурутаджагъым. Озенлерини ойле сай этеджегим ки, оларда адалар пейда оладжакъ, голлерини къурутаджагъым.


РАББИ бойле дей. О, денъизде ёл ачты, кучьлю сувлар ичинде ёл косьтерди,


Терен денъизге: «Къуру ол! Акъымларынъны къурутаджагъым», – дейим.


Денъизни, буюк теренликнинъ сувларыны къурутмадынъмы, аджеба? Сатын алынгъанлар, къуртарылгъанлар кечсин деп, денъиз теренликлерини ёлгъа чевирген сен дегиль эдинъми?


Къувулгъан ве пешман олгъан апайны киби, айдалгъан яшлыкъ апайыны киби, РАББИ сени арткъа чагъыра:


Мына, РАББИнинъ къолу, эвельдеки киби, къуртарып ола, сагъыр олмайып, къулагъы эп даа эшите.


Адам олмагъаныны корьди, оларны къорчаламагъанына шашты. Лякин Онынъ кучю ярдым этти, догърулыгъы таянч олды.


исраиллилерни теренликтен кечирген не ерде? Атны тегиз чёльден киби, О, оларны алып кетти, ве олар сюрюнмеди.


Эпимиз арам шей киби олдыкъ, догъру ишлеримиз де – кирленген урба кибидир. Биз эпимиз, япракълар киби, соламыз, бизни, ель киби, къабаатларымыз алып кете.


Мен сизни къылычкъа къысмет этеджегим, союлмакъ ичюн эпинъиз эгиледжексиз, чюнки Мен чагъыргъанымда, джевап бермединъиз, айткъанымда, динълемединъиз, козьлерим огюнде яманлыкъ эттинъиз, бегенмегенимни сайладынъыз.


Мен де шуны сайлап, оларны джезалайджагъым, башларына дешетли шей тюшюреджегим, чюнки Мен чагъыргъанымда, джевап бермедилер, айткъанымда, динълемедилер, козьлерим огюнде яманлыкъ эттилер, бегенмегенимни сайладылар.


Не ичюн шашкъан бир адамгъа, къуртармагъа кучю олмагъан аскерге ошайсынъ? Лякин, я РАББИ, эписи бир Сен арамыздасынъ, Адынънен адланамыз. Бизни быракъма!


Рекъавнынъ огълу Ёнадав озь огъулларына шарап ичмемеге буюрды, ве олар бабаларынынъ буюргъаныны беджерелер, бу куньге къадар шарап ичмейлер. Мен исе сизлерге токътамаздан, саба-танъдан текрарлап отурам да, сизлер Меним айткъанларымны динълемейсинъиз.


Дефаларджа сизлерге къулларым пейгъамберлерни ёлладым, къайтарып-къайтарып ёлладым ве: «Эр биринъиз яман ёлунъыздан къайтынъыз, ишлеринъизни яхшы этинъиз, башкъа аллаларнынъ артындан юрменъиз, оларгъа хызмет этменъиз, Мен сизге ве баба-деделеринъизге берген топракъта яшанъыз», – дедим. Сизлер исе къулакъ асмадынъыз, айткъанларымны динълемединъиз.


– Ерусалимнинъ сокъакъларында юрюнъиз, чеврелерини бакъып, билинъиз, шеэр мейданларында къыдырынъыз. Эгер адалетли кишини, догърусыны къыдыргъан адамны тапсанъыз, бу шеэрни багъышлайджагъым.


Мен сизге сабадан айттым, сизлер исе динълемединъиз, сизлерни чагъырдым, амма джевап бермединъиз, – дей РАББИ. – Энди, бутюн яман ишлеринъизни япкъанынъыз ичюн,


Оларгъа бутюн бу сёзлерни айтаджакъсынъ, амма сени динълемейджеклер; оларны чагъыраджакъсынъ, амма джевап бермейджеклер.


Мен гъайретнен динъледим, лякин догърусыны айтмадылар, кимсе озь яманлыгъы ичюн пешман этмеди, кимсе «Недир япкъаным?» – деп сорамады, дженкке атылгъан ат киби, эр бири озь ёлуна къайтты.


Шимди, эгер сиз азыр олсанъыз, боразан, къавал, кифара, арфа, сантыр, тулуп-зурнанынъ ве чешит тюрлю чалгъы алетлерининъ сеслерини эшиткенде, йыкъылып, мен япкъан алтын путкъа табынынъыз. Эгер табынмасанъыз, къызгъан соба атешининъ ортасына бирден ташланаджакъсынъыз. О заман насыл алла сизни меним къолумдан къуртарыр? – деди.


Мен бойле эмир этем: «Эр бир халкътан, миллеттен, тильден ким Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негонынъ Алласына къаршы яман сёзлер айтса, о, парча-парча кесиледжек, онынъ эви кубре обалары оладжакъ!» Бойле къуртаргъан башкъа алла ёкътыр, – деди.


Къуюгъа якъынлашып, о, аджыныкълы сеснен Даниялны чагъырды. Падиша Даниялгъа: – Даниял, Тири Алланынъ къулу! Сен даима ибадет эткен Алланъ сени арсланлардан къуртарып олдымы? – деди.


О, – тири ве эбедий яшагъан Алладыр. Онынъ падишалыгъы гъайып олмаз, ве акимдарлыгъы сонъсуздыр. О, къорчалай ве къуртара. Эм кокте, эм ер юзюнде аджайип ишлерни япа ве аляметлерни косьтере. О, Даниялны арсланларнынъ кучюнден къуртарды».


Мен исраиллилерни чокъ чагъырдым, олар исе эп узакълаша эди. Олар Баалларгъа къурбанларны кетире, путларгъа къокъулы отларны якъа эди.


Халкъым Менден даима узакълашмакъта. Оларны акъылларынен коклерге айланмагъа чагъыралар, амма кимсе бунъа ынтылмай.


Денъизге эмир этсе, денъиз къуруй, бутюн озенлер къуруп кете, Башан ери ве Къармел дагълары сола, Ливаннынъ чечеклери ренкини джоя.


Я РАББИ, гъазабынъ озенлерге эдими? Озенлерге ачувландынъмы ёкъса? Ачувынъ денъизге къозгъадымы? Не ичюн Сен атларынъа миндинъ, душманларны енъеджек арабаларынъда бардынъ?


РАББИ Мусагъа: – Меним къудретим сынъырлымы, аджеба? Санъа айткъанларым ерине келип-кельмейджегини шимди кореджексинъ, – деди.


Иса уянып, еринден турды да, фуртуна елине: – Токъта! – деди ве гольге тынчланмагъа эмир этти. Шу ань ель тынды, гольге тынчлыкъ чёкти.


О, Озюнъкилерине кельди, лякин Озюнъкилери Оны къабул этмеди.


Мына бу суд: дюньягъа ярыкъ кельген олса да, адамлар ярыкътан зияде къаранлыкъны севдилер, чюнки оларнынъ япкъан ишлери яманлыкъ эди.


юкъарыдан акъкъан сув токътады, пек узакъта, Царетан янындаки Адам шеэрининъ янында дивар олып турды. Ашагъы, Арава денъизине, Олю денъизге акъкъан сувнынъ акъымы токътады.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ