8 Эвге эв къошкъан, тарлагъа тарла къошкъанларнынъ башларына беля! Башкъаларына ер къалмай! Ер юзюнде яшагъан тек сизлерми?!
Шунынъ ичюн о, хараплангъан шеэрлерде, отурылмаз эвлерде, йыкъылаяткъан ерлерде яшайджакъ.
Ачкозьлюгинден бир шей къуртулып оламады, шунынъ ичюн байлыгъы къатты турамаз.
Акъчагъа ачкозьленген эвини йыкъар, къапарлардан нефретленген исе раат яшар.
– Инсан огълу! Ерусалимде яшагъанлар сенинъ сойларынъа, сенинъ догъмушларынъа, сюргюн этильгенлерге ве эписи исраиллилерге: «РАББИден узакъ олунъыз, бу мемлекет бизге мульк оларакъ берильгендир», – дейлер.
– Инсан огълу! Исраиль топрагъынынъ йыкътырылгъан ерлеринде яшагъанлар шойле дейлер: «Ибраим бир озю эди, амма шу топракънынъ сабысы олды. Бизлер исе чокъмыз, эбет, бу топракълар бизге мульк оларакъ берильди».
РАББИ бойле дей: – Гуна устюне гуна къазангъанлары ичюн, аммонлыларны мытлакъа джезалайджагъым. Чюнки олар, озь мемлекетине башкъа топракъларны къошмакъ ичюн, Гиладда юклю къадынларнынъ къурсакъларыны яра эди.
Яманлыкъ япкъанларгъа беля олсун. Олар озь ятакъларында яманлыкъ тюшюне, сабасы кунеш ярыгъында оны беджерелер, буны япмагъа къолларынынъ кучю ете.
Олар тарлаларны истесе, оларны тартып алалар, эвлерни истесе – тартып алалар. Инсанны хорлайлар, эвини талайлар, адамны ве онынъ барлыгъыны чайпайлар.
Амма шу халкъларнынъ эписи онынъ устюнден шакъа этеджек, оны мыскъыллайджакъ: – Башкъасынынъ барлыгъыны тартып аласынъ, борджкъа алып зенгинлешесинъ. Амма чокъкъамы? Алынъ фена!
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Кок Падишалыгъыны инсанларнынъ огюнде къапатып, озьлеринъиз де кирмейсиз, кирмеге истегенлерни де йибермейсиз.