Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 5:7 - Мукъаддес Китап

7 Ордулар РАББИсининъ юзюм багъы – Исраиль эвидир; Ехуда акъайлары – О, сачкъан севимли юзюм пытакъларыдыр. РАББИ адалет бекледи – къан тёкюльгенини корьди, акъикъат бекледи – ярдымгъа чагъырувларны эшитти.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 5:7
47 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Сонъ РАББИ: – Не яптынъ сен? Къардашынъ къанынынъ сеси Манъа топракътан къыямет къопара.


Энди халкъыма Исраильге ер тапарым, анда оны ерлештиририм, ве о, раат-раат озь еринде яшар. Кимсе оны къасеветлендирмез, эвеллери киби, халкъыма Исраильге къадылар къойгъан вакъыттан берли, ярамай адамлар сыкъыштырмазлар. Мен эписи душманларынъа сени къасеветлендирмеге ёл бермем». РАББИ даа бойле сёз бере: «Сенинъ эвлятларынъ падишалыкъ япаджакълар». О Озю буны япаджакъ.


Шунынъ ичюн ёкъсулларнынъ ярдымгъа чагъыргъаны Онъа барып етти, фукъарелернинъ агълавыны О, эшитти.


РАББИ Озь халкъынен разы, алчакъгонъюллилерни къуртарып шерефлер!


душманларыны бир аньде енъер эдим, зулум эткенлернинъ устюне къолумнен басар эдим!


РАББИ деди ки: – Мысырда Меним халкъым чеккен зулумыны корьдим. Незаретчилерининъ япкъан ишлери ичюн къопаргъан къыяметини эшиттим. Халкъымнынъ гъам-къасеветлерини билем.


Фукъаренинъ къыяметине къулакъ къапаткъан, бир кунь ола озю къыямет къопарыр, лякин онъа кимсе джевап бермез.


Сонъ мен ер юзюнде чешит тюрлю зулумлыкъларны корьдим. Мазлумларнынъ тёккен козьяшларыны ве оларгъа кимсе теселли бермейджегини корьдим. Кучь зулум эткенлернинъ къолунда, теселли береджек исе ёкъ.


Башынъ, Къармел дагъы киби, юксек тура, башынъдаки сачларынъ – къап-къара, падиша къувурчыкъларынъны севе.


Адалетке толу ишанчлы баш шеэр насыл олды да, ороспу шеэрине чевирильди? Эвель ичинде акъикъат яшай эди, шимди исе – ольдюргенлер.


Баштан-аякъ сагъ еринъиз къалмады: сиярынты, яра излери, къанагъан яралар – темизленмеген, сарылмагъан, ягънен йымшатылмагъан!


О куню истенильген юзюм багъы акъкъында йырланъыз!


РАББИ Озь халкъынынъ башлыкъларынен ве акъсакъалларынен давалашаджакъ: «Сиз юзюм багъларыны боздынъыз, эвлеринъиз ёкъсуллардан тартып алынгъан шейлерге толу.


Сиз не ичюн халкъымны къыйнайсынъыз? Не ичюн ёкъсулларны чекиштиресинъиз?» – дей Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы.


Шунынъ ичюн Рабби Сион къызларынынъ башларыны тыраш этеджек, масхаралыгъынъызны РАББИ ачаджакъ.


Шунынъ ичюн Исраильнинъ Азизи бойле дей: – Сёзюмни ред эткенинъиз ичюн, ялан ве алдавгъа таянып, ишангъанынъыз ичюн,


Эй, юреклери инат олгъанлар, догърулыкътан узакълашкъанлар! Мени динъленъиз!


Чапанен къазды, ташлардан темизледи, энъ яхшы юзюм чубукъларыны сачты, багънынъ ортасында къаравул къуллесини къурды, юзюм басмакъ ичюн къаяда чукъур ойды, яхшы юзюм бекледи, амма багъ кийик экши юзюмни берди.


РАББИге къаршы чыкътыкъ, Ондан вазгечтик, Алламыздан юзь чевирдик. Зорбалыкъ ве хаинлик акъкъында айттыкъ, ялан сёзлерини тюшюнип, сёйледик.


Адалетни къувдыкъ, догърулыкъны узакълаштырдыкъ; керчек мейданда сюрюнди, намускярлыкъ кирип оламады.


Адалет ичюн агъзыны ачкъан, керчекни къорчалагъан кимсе ёкъ. Бош шейге ишаналар, ялан айталар, яманлыкъ тюшюнип, ярамазлыкъ догъалар.


Огълан къызгъа эвленген дайын, огъулларынъ да санъа ойле эвленеджек. Киев келинге насыл къуванса, Алланъ да санъа ойле къуванаджакъ.


Чокъ чобан юзюм багъымны бозды, Меним топракъ пайымны аякънен таптады; севимли топракъ пайымны бакъымсыз чёльге чевирдилер.


Сепетлернинъ биринде пек яхшы, биринджи джыйылгъан инджирлер бар эди; экинджисинде ярамай, ашамагъа чареси олмагъан ярамай инджирлер бар эди.


Вавилон йыкъылувынынъ гудюрдисинден ер сарсыладжакъ, ярдымгъа къычырувларнынъ сеслери халкъларнынъ арасында эшитиледжек.


Мемлекетнинъ халкъы бири-бирини хорлайлар, мал-мулькюни тутып алалар, ёкъсулларны ве фукъарелерни чекиштирелер, башкъа халкълардан олгъанларгъа адалетсизлик япалар.


Исраиль – чокъ пытакълы юзюм, о, чокъ берекет озюне бере. Берекети чокълашкъан сайын, о, къурбан ерлерини де чокълаштыра. Топракънынъ байлыгъы арткъан сайын, о къадар зияде олар пут ташларыны яраштыра.


Шеэр байлары залымлыкъкъа толу, анда яшагъанлар ялан айталар, озь тиллеринен алдаталар.


Эй, инсан! Эйилик не олгъаны санъа бильдирильди, РАББИ сенден не истегени де хабер этильди: адалетли арекет этмек, мераметни севмек ве Алланънынъ огюнде юваш юрекнен яшамакъ.


Нечюн яманлыкъны манъа косьтересинъ, нечюн бу беляларны козьлерим коре? Козюм огюнде йыкъылув ве зорбалыкъ, душманлыкъ ве къавгъалар токътамай.


– Сенинъ Алланъ РАББИ сеннен, Онынъ сени къуртармагъа кучю бар. О, сен ичюн къуванаджакъ, Озь севгисинен сени тынчландыраджакъ, пек къычырып санъа севинеджек».


Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Нане, таракъот ве зиранынъ ондан бир пайыны бересиз, лякин Къануннынъ энъ муимини: адалетлик, мераметлик ве садыкълыкъны – котерип атасыз. Биринджисини беджерип, башкъасыны да унутмамакъ керек.


– Аджеба Алла да Озю сайлагъан ве Онъа гедже-куньдюз ялварып отургъанларны къорчаламазмы? Оларны чокъ беклеттиреджекми?


Мендеки мейва бермеген эр бир пытакъны О, кесип ташлай. Мейва берген эр бир пытакъны исе, даа чокъ мейва берсин деп, пытап темизлей.


Сакъын, юрегинъде: «Единджи йыл, я да багъышлав йылы, якъынлаша», – деген ярамазлыкъ тюшюнме, фукъаре семетдешинъе мераметсизликнен бакъма, онъа ёкъ деме. Олмаса, о, санъа къаршы РАББИге агъланыр, ве башынъа гуна олур.


Тарлаларынъызны оргъан ыргъатлардан къазанчыны тутып алдынъыз. Динъленъиз! Олар агълайлар, ве оракъчыларнынъ агълавлары Ордулар Раббисининъ къулакъларына еткен.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ