Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 5:25 - Мукъаддес Китап

25 Шунынъ ичюн РАББИнинъ гъазабы халкъына къаршы алевленди, Озь къолуны узатып, О, оларны урды. Дагълар титреди, олюлер, чёплюк киби, сокъакъларны толдурды. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмады, къолу эп бир узатылгъандыр.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 5:25
60 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Еровоамнынъ союнда ким шеэрде ольсе, оны копеклер ашап кетер, ким тарлада ольсе, оны кок къушлары чокъуп кетерлер”. РАББИ шойле деди!


Баашанынъ союнда ким шеэрде ольсе, оны копеклер ашап кетер, ким тарлада ольсе, оны кок къушлары чокъуп кетерлер».


Ахавнынъ союнда ким шеэрде ольсе, оны копеклер ашап кетер, ким тарлада ольсе, оны кок къушлары чокъуп кетерлер, – деди.


Шунынъ ичюн РАББИ исраиллилерге пек гъазапланды. О, оларны чокъ вакъыткъа Арамнынъ падишасы Хазаэлге ве Хазаэлнинъ огълу Бен-Хададгъа берди.


Йизреэлнинъ янында тарлада Изевельнинъ бедени кубре дайын ятаджакъ, шу джесет Изевельнинъ олюси олгъаныны кимсе бильмейджек», – деди.


Лякин олар Алланынъ хаберджилерини мыскъыллай, Онынъ сёзлерини динълемей, Онынъ пейгъамберлерини масхара эттилер. Бундан сонъ РАББИнинъ гъазабы Озь халкъына ойле алевленди ки, тюзельмеге чаре къалмады.


Алла гъазабыны ятыштырмаз, Рахавнынъ хызметчилерини О, енъер.


О, мырзаларны масхара этти, ёлсуз сахрада оларны юрсетти.


Эй, джаным, раатлыкъ ерине бир даа къайт, чюнки РАББИ санъа эйилик япты!


Онынъ чыкъкъан ери – кокнинъ четиндедир, ёлу исе башкъа четине бара, сыджагъындан ич бир шей сакъланмаз.


Сенинъ ичюн мен акъаретке къатландым, утангъанымдан юзюмни къапаттым.


Джанлары истеген ашны талап этти, юреклеринде Алланы сынап бакъты.


Эй, Алла, бизим Къалкъанымызгъа бакъ, Месихинънинъ бетини корь!


Сонъ РАББИ Мусагъа бойле деди: – Агъанъ Харунгъа айт, таягъыны алып, къолуны Мысыр топрагъынынъ сувларына: онынъ озенлерине, сув акъымларына, голлерине ве эписи хавузларына тараф котерсин. Олар къангъа айланырлар, бутюн Мысыр топрагъындаки эм таш, эм агъач савутларында къан олур.


Бель букип, сюргюнликке кетеджексинъиз, ольдюрилип, ерге тюшеджексинъиз. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмайджакъ, къолу эп бир узатылгъандыр.


Оны имансыз миллетке, Мени ачувландыргъан халкъкъа къаршы ёллайджагъым; оны бутюнлей чайпамагъа, эр шейини тартып алмагъа, оны, сокъакътаки чамурны киби, таптамагъа буюраджагъым.


Сени исе дефн этмейип, ташладылар, бир шейге кечмеген пытакъны киби, ерге аттылар. Таш чукъурларына тюшюрильгенлернинъ, къылычнен ольдюрильгенлернинъ урбасы киби ятасынъ, сени, леш киби, таптайлар.


РАББИ къолуны денъизге къаршы узатты, падишалыкъларны сарсытты, РАББИ Ханаан къалелерини йыкъмагъа буюрды.


Ялдагъан адам къолларыны саллагъаны киби, Моав къолларыны саллайджакъ, амма къол айнеджилигине бакъмадан, РАББИ онынъ къопайлыгъыны ашалайджакъ.


амма Мен ойле япарым ки, Ариэлде агъыр заманлар башлар. Шеэрде окюр-окюр агълап, такъмакълайджакълар. Меним огюмде шеэр къурбан ери киби оладжакъ.


Шунынъ ичюн устьлерине къызгъын ачувыны тёкти, шиддетли дженкни ёллады. Чевре-четлерини атеш сарды, амма олар анъламай эди, оларны якъа эди, амма фаркъына бармадылар.


Огъулларынъ такъаттан кесильди, къапкъангъа тюшкен антилопа киби, эр сокъакъ башында яталар. РАББИнинъ ачувыны бутюнлей корьдилер, Алланынъ джезасыны алдылар.


Бизлер беклемеген вакъытта Сен ашагъы тюше, аджайип ишлеринъни япа эдинъ, ве Сенинъ огюнъде дагълар къалтырай эди.


Бакъынъыз, РАББИ атеште келир, Онынъ арабалары – боран кибидир. О, гъазапнен джезалайджакъ, алевли атешни ёллап, серт къычыраджакъ.


– Тышары чыкъкъанда исе, Менден юзь чевиргенлернинъ джесетлерине бакъаджакълар. Оларны кемирген къурт ольмез, якъкъан атеш сёнмез. Эр бир джан олардан нефретленеджек.


РАББИ оларгъа къаршы Рециннинъ душманларыны котереджек, залымларыны юреклендиреджек.


Халкънынъ ёлбашчылары оларны ёлдан урдылар, артларындан кеткенлер гъайып олдылар.


Шунынъ ичюн Рабби оларнынъ йигитлерине къуванмайджакъ, оксюзлеринен тул апайларыны аджымайджакъ, олар эписи имансыз ве яман, агъызларынен гуна япалар. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмады, къолу эп бир узатылгъандыр.


Онъ тарафта ашайлар – ач къалалар, сол тарафта кемирелер – тоймайлар, эр бири озь къолуны ашап битире.


Менашше – Эфраимни, Эфраим – Менашшени кемире, экиси де Ехудагъа къаршы баш котерелер. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмады, къолу эп бир узатылгъандыр.


Оларгъа дёрт джезаны ёллайджагъым, – дей РАББИ. – Ольдюрмек ичюн къылычны, парчаламакъ ичюн копеклерни, ашап битирмек ве ёкъ этмек ичюн йыртыджы къушларнен кийик айванларны ёллайджагъым.


Олар чекишип оледжеклер, артларындан кимсе агъламайджакъ, эм де оларны джыймайджакълар. Ер устюнде кубре киби оладжакълар. Къылыч ве ачлыкътан ёкъ оладжакълар, джесетлери кок къушлары ве кийик айванлар ичюн аш оладжакълар.


Озь къабаатынъа ола, санъа берген къысмет сенден алынаджакъ. Санъа белли олмагъан мемлекетте душманларынънынъ къулу оладжакъсынъ. Сиз ачувымны алевлендирдинъиз, о эбедий янаджакътыр.


Дагъларгъа бакътым, иште, тепренелер, бутюн байырлар къалтырайлар.


Онынъ ичюн чувал токъумасына сарылынъыз, аджджы агъланъыз, РАББИнинъ янгъан ачувы бизден къайтмайджакъ.


Эвлери, тарлалары ве апайлары башкъаларнынъ къолуна кечеджек. Къолумны мемлекетте яшагъанларгъа къаршы узатаджагъым, – дей РАББИ.


ве кунешнинъ, айнынъ ве бутюн кок ордусынынъ тюбюнде дагъытаджакълар. Оларны Ерусалим халкъы севген, оларгъа хызмет эткен, артындан юрген, къыдыргъан, табынгъан эди. Кемиклер джыйылмайджакъ да, дефн олмайджакъ, топракънынъ устюнде кубре киби ятаджакъ.


Айт: РАББИ бойле дей: – Чёльде кубре киби, олюлер джайылып ятаджакълар, орулгъан богъдай киби, ерге йыкъыладжакъ, ве кимсе оларны джыймайджакъ.


Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен орман тереклери арасында юзюм агъачыны атешке бергеним киби, Ерусалимде яшагъанларнен де ойле япарым.


Мен Вавилон падишасынынъ къолларыны къавийлештиреджегим, фыравуннынъ къолу исе кучьсюз къаладжакъ. Мен Вавилон падишасынынъ къолуна къылычымны къойгъанда, о исе къылычны Мысыргъа къаршы котергенде, олар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.


Оларгъа къаршы къолумны узатып, сахрадан Ривлагъадже къадар эписи яшагъан ерлерни къоркъунчлы харап этеджегим, бом-бош этеджегим. О заман Мен РАББИ олгъанымны биледжеклер!


Я Раббим! Сен адалетли олсанъ да, Ерусалим шеэринъден, азиз дагъынъдан буюк гъазабынъны чевир! Гуналарымыз ичюн ве деделеримизнинъ къабааты ичюн, чевремизде яшагъан халкълар Ерусалим шеэрини ве Сенинъ халкъынъны яманлайлар.


Ашшур энди бизни къуртармайджакъ, биз бир даа дженк атлары устюне минмейджекмиз. Шимди къолларымызнен япкъан шейлеримизге: «Сиз – бизим аллаларымыз», – айтмайджакъмыз. Оксюз тек Сенде мераметни тападжакъ.


Шунынъ ичюн ер юзю сарсылмайджакъмы? Устюнде яшагъан эр кес агъламазмы? Бутюн ер, Нил дерьясы киби, котериледжек, Мысыр дерьясы киби къабарып, ашагъы тюшюджек.


Онынъ аягъы астында дагълар ирип кетеджек, вадийлер, атештен ириген балавуз киби, юксек къаядан тюшкен сувлар киби, дагъылып кетеджеклер.


Дагълар РАББИнинъ огюнде къалтырай, байырлар ирий, Онынъ огюнде ер титрей, дюнья ве дюньяда яшагъанларнынъ эписи титрей.


Сени корьгенде, дагълар къалтырады, коклерден ягъмурлар ягъды. Буюк теренлик окюрди, тюпсюзлик къолларыны котерди.


РАББИге къаршы гуна япкъанлары ичюн, Мен адамларгъа буюк беля ёллайджагъым, ве олар кёр киби юреджеклер. Оларнынъ къанлары, топракъ киби, тёкюледжек, ичеклери, кубре киби, сепиледжек.


О куню Меним гъазабым оларгъа къаршы къызаджакъ, ве Мен оларны къалдыраджагъым. Бетимни олардан сакълайджагъым, ве олар ютуладжакълар. Башларына пек чокъ беля ве къаза тюшер, ве о куню олар: «Керчектен де, бу белялар башымызгъа тюшкенлернинъ себеби – арамызда Алла олмагъаныдыр!» – дерлер.


Мен о вакъыт мытлакъа бетимни олардан сакълайджагъым, чюнки оларнынъ башкъа аллаларгъа чевирильгени пек яман оладжакъ.


бизге башкъа халкъларнен лаф этмеге, шу халкъларгъа къуртулмагъа ёл бермейлер ве, бойледже, озь гуналарынынъ ольчюсини арттыралар. Лякин ахыр-сонъу Алланынъ гъазабы башларына тюшти.


Сонъ буюк бир беяз тахтны ве Тахтта Отургъанны корьдим. Онынъ огюнден ер ве кок ёкъ олды ве бир даа пейда олмады.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ